Το 1354, όταν ο Φα Νγκουμ ίδρυσε το βασίλειο του Λαν Ξανγκ.[1]:223 Η Βιεντιάν έγινε μια σημαντική διοικητική πόλη, παρόλο που δεν ήταν η πρωτεύουσα. Ο βασιλιάς Σετθαθιράθ την καθιέρωσε επισήμως ως πρωτεύουσα του Λαν Ξανγκ το 1563, για να αποφύγει πιθανή εισβολή της Βιρμανίας.[2] Όταν το 1707 το βασίλειο του Λαν Ξανγκ διαλύθηκε, ιδρύθηκε το Βασίλειο της Βιεντιάν. Το 1779, κατακτήθηκε από τον Ταϊλανδό στρατηγό Πράγια Τσάκρι και έγινε υποτελής του Σιάμ. Το 1827, κατά την ανεπιτυχή εξέγερση του βασιλιά Ανουβόνγκ, η πόλη καταστράφηκε ολοσχερώς από τα ταϊλανδέζικα στρατεύματα. Η πόλη κάηκε ολοσχερώς και λεηλατήθηκε από σχεδόν όλα τα λαοτινά αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων των αγαλμάτων του Βούδα και των ανθρώπων. Όταν έφθασαν οι Γάλλοι η Βιεντιάν ήταν κατεστραμμένη, ερημωμένη και γενικά εξαφανισμένη μέσα στο δάσος. Τελικά πέρασε στη γαλλική κυριαρχία το 1893 και έγινε η πρωτεύουσα του γαλλικού προτεκτοράτου του Λάος το 1899. Οι Γάλλοι ανοικοδόμησαν την πόλη και ξαναχτίστηκαν ή επισκευάστηκαν οι βουδιστικοί ναοί όπως ο Πα Τατ Λουάνγκ καο ο Χάου Πρα Κέου και άφησαν πολλά αποικιακά κτίρια πίσω.

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Βιεντιάν έπεσε με μικρή αντίσταση και καταλήφθηκε από ιαπωνικές δυνάμεις, υπό τη διοίκηση του Σάκο Μασανόρι.[3] Στις 9 Μαρτίου του 1945 έφθασαν γάλλοι αλεξιπτωτιστές και επανεγκαταστάθηκαν στην πόλη στις 24 Απριλίου του 1945.[4]