Στις 14 Ιουνίου 1918 αποφασίστηκε η μετατροπή του Ζάουντερζεε σε πόλντερ. Αυτό θα επιτυγχανόταν μέσω μιας στροφής της κοινής γνώμης μετά τις καταστροφικές πλημμύρες του 1916. Το όλο εγχείρημα διήρκεσε περίπου 3/4 του αιώνα:

Το φράγμα προς το Βίρινγκεν στη Βόρεια Ολλανδία, που ήταν ακόμα νησί. Το Άφσλαουτνταϊκ, το "φράγμα κλεισίματος", το τελευταίο τμήμα του οποίου έκλεισε το 1932. Έκτοτε, το Ζάουντερζεε, η "Νότια Θάλασσα", που ήταν ανοικτή προς τη Βόρεια Θάλασσα, απομονώθηκε από την τελευταία και ονομάστηκε Άισελμεερ (Ολλανδικά: IJsselmeer). Μετατροπή σε πόλντερ της θάλασσας του Βίρινγκεν το 1930. Πρώτο φράγμα της προετοιμασίας για τη μετατροπή σε πόλντερ του Νόορντοοστπόλντερ (Βορειοανατολικό πόλντερ, Ολλανδικά: Noordoostpolder) από την Ουρκ ως την πόλη Λέμστερσταντ. Έτσι η Ουρκ έπαψε να είναι πια νησί. Αποξήρανση του Βορειοανατολικού πόλντερ το 1940. 1942: υδάτινα τμήματα του Λέμστερσταντ, της επαρχίας Φρίσλαντ και της επαρχίας Οφεράισσελ μετατράπηκαν στο Βορειοανατολικό πόλντερ, που ανήκει σήμερα στην επαρχία Οφεράισσελ. Οργάνωση του πόλντερ κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Απόδοση της νέας γης και εγκατάσταση των πρώτων κατοίκων. Το Έμμελορντ ήταν ο πρώτος δήμος που, τότε, ανήκε στην επαρχία Οφεράισσελ. 1950: Η βορειο-ολλανδική Ουρκ έγινε τμήμα της επαρχίας Οφεράισσελ. Αποξήρανση του Όοστελαϊκ Φλέβολαντ το 1957. 1962: Μετονομασία του Νόορντοστελικε πόλντερ σε Νόορντοοστπολντερ. Αποξήρανση των νοτίων τμημάτων της επαρχίας. Αποπεράτωση το 1968. 1986: Ανακήρυξη της περιοχής σε ξεχωριστή επαρχία.