Jaume el Conqueridor ( Ιάκωβος Α΄ της Αραγωνίας )

Ο Ιάκωβος Α΄ της Αραγώνας, γνωστός και ως Ιάκωβος ο Κατακτητής (ισπανικά: Jaime I de Aragón el Conquistador‎‎, αραγωνικά: Chaime I d'Aragón, καταλανικά: Jaume I el Conqueridor, 2 Φεβρουαρίου 1208 - 27 Ιουλίου 1276) ήταν Βασιλιάς της Αραγωνίας, Κόμης της Βαρκελώνης και κύριος του Μονπελιέ (1213 - 1276), Βασιλιάς της Μαγιόρκας (1231 - 1276), Βασιλιάς της Βαλένθια (1238 - 1276), Κόμης της Σερδάνια (1212 - 1242) και Κόμης της Ουρζέλ (1231 - 1236). Η βασιλεία του ξεκίνησε στο δέκατο έτος της ηλικίας του και μετά τον θάνατό του θάφτηκε στο βασιλικό μοναστήρι της Αγίας Μαρίας του Πομπλέτ.

Υπέταξε τη μουσουλμανική Βαλένθια και τις Βαλεαρίδες νήσους και ίδρυσε αντίστοιχα τα βασίλεια της Βαλένθια και της Μαγιόρκας, που εντάχθηκαν στην ευρύτερη συνομοσπονδία του Στέμματος της Αραγώνας. Ήταν ο μονάρχης που έθεσε τέλος στην παραδοσιακή Οξιτανική πολιτική των Κόμητων της Βαρκελώνης με τη Συνθήκη του Κορμπέιγ επιτρέποντας στην Ανδεγαυική Γαλλία να ενσωματώσει τα Οξιτανικά εδάφη και να αποκτήσει ισχυρό έρεισμα στη Μεσόγειο. Η διαθήκη του διέσπασε την ενότητα των εδαφών του Στέμματος και δημιούργησε το Βασίλειο της Μαγιόρκας, που με πρωτεύουσα τη βορειοκαταλανική πόλη Περπινιάν έζησε για περίπου ογδόντα χρόνια ημι-ανεξάρτητο από τις λοιπές Αραγωνικές κτήσεις.

Είναι ο συγγραφέας ενός εκ των τεσσάρων μεγάλων χρονικών του Στέμματος της Αραγώνας. του 'Βιβλίου των Πράξεων' (Llibre dels feys) στο οποίο περιγράφει μεγάλο μέρος της ζωής του.