Ο καθεδρικός ναός του Μπαγκράτι κατασκευάστηκε στα πρώτα χρόνια του 11ου αιώνα, κατά τη βασιλεία του Μπαγκράτ Γ', και ως εκ τούτου ονομάστηκε «Μπαγκράτι», δηλαδή του Μπαγκράτ. Μια επιγραφή στο βόρειο τοίχο αποκαλύπτει ότι τα θεμέλια τέθηκαν στο «χρονικόν 223», δηλαδή το 1003. Το 1692, καταστράφηκε από μία έκρηξη κατά τη διάρκεια μίας εισβολής Οθωμανικών στρατευμάτων στο Βασίλειο του Ιμερέτι. Το περιστατικό προκάλεσε την κατάρρευση του θόλου και της οροφής.

Τα έργα συντήρησης και αποκατάστασης, καθώς και οι αρχαιολογικές μελέτες στον καθεδρικό ναό άρχισαν κατά τη δεκαετία του 1950 με επικεφαλής τον Γεωργιανό αρχιτέκτονα Βαχτάγκ Τσιντσάτζε. Τα έργα αποκατάστασης διακρίθηκαν σε έξι στάδια και διήρκεσαν για αρκετές δεκαετίες, μέχρι το 1994. [1] Εκείνη την χρονιά, το 1994, ο καθεδρικός ναός του Μπαγκράτι, μαζί με το Μοναστήρι του Γκελάτι, συμπεριλήφθηκαν στον κατάλογο με Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Το 2001, η κυριότητα του καθεδρικού ναού μεταφέρθηκε από το Γεωργιανό κράτος στην Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία . Επί του παρόντος είναι περιορισμένης χρήσης για θρησκευτικές λειτουργίες, αλλά προσελκύει πολλούς προσκυνητές και τουρίστες. Συχνά αναφέρεται ως σύμβολο της πόλης Κουτάιση και αποτελεί ένα από τα κύρια τουριστικά αξιοθέατά της .

 

 

 

 

 

Ο καθεδρικός ναός προ των έργων ανακατασκευής