Ουσάμπτι

Το ουσάμπτι (ή επίσης και ουσσάμπτι, ουσάπτι, σάμπτι, με διάφορες παραλλαγές), ήταν ταφικό ομοίωμα που χρησιμοποιούταν στην αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία. Ο όρος προέρχεται από τα αρχαία αιγυπτιακά wšbtj, που αντικατέστησε τον παλιότερο šwbtj, ίσως ο όρος γλώσσα νίσμπα για το šwꜣb δέντρο "Persea".

Τα ουσάμπτι τοποθετούνταν στους τάφους μαζί με τα άλλα κτερίσματα και είχαν σκοπό να λειτουργήσουν ως υπηρέτες ή υποτακτικοί του νεκρού, για να επιτελέσουν τις εργασίες που αναλογούσαν σε αυτόν στον άλλο κόσμο. Ήταν συνήθως επιγεγραμμένα με ιερογλυφικά στα πόδια. Αυτές οι επιγραφές βεβαίωναν την ετοιμότητα τους να απαντήσουν το κάλεσμα τους για την εργασία που είχαν να επιτελέσουν.

Η πρακτική της χρήσης των ουσάμπτι άρχισε κατά το Παλαιό Βασίλειο (περ.2600 με 2100 π.Χ.), με κεφάλια σε φυσικό μέγεθος από ασβεστόλιθο, τα οποία θάβονταν μαζί με τη μούμια. Τα περισσότερα ουσάμπτι ήτνα μικρού μεγέθους, και πολλά ήταν κατασκευασμένα μαζικά. Κάποιες φορές κάλυπταν το έδαφος γύρω από τη σαρκοφάγο. Ουσάμπτι μεγάλου μεγέθους αποτελούν εξαίρεση, ή έχουν κατασκευαστεί ως ιδιέταιρο έργο τέχνης.

Λόγω που τα ουσάμπτι είναι συνηθισμένα σε όλες τις περιόδους της αιγυπτιακής ιστορίας, και της επιθυμίας των μουσείων να εκθέτουν αντικείμενα της αρχαίας αιγυπτιακής τέχνης, τα ουσάμπτι είναι τα αντικείμενα που απαντώνται πιο συχνά στις προθήκες των μουσείων. Έχοντας παραχθεί σε τεράστιους αριθμούς, τα ουσάμπτι μαζί με τους σκαραβαίους είναι οι αρχαιότητες από την αρχαία Αίγυπτο που έχουν σωθεί σε περισσότερο αριθμό από όλες τις άλλες.