Σεραπείο της Σακκάρα

Οι πιο παλιές ταφές στην τοποθεσία χρονολογούνται στη βασιλεία του Αμενχοτέπ Γ΄, τον ένατο φαραώ της 18ης Δυναστείας κατά τη δεκαετία του 1350 π.Χ.

Ως διαχειριστής κατά τη διάρκεια βασιλείας του πατέρα του, ο Χαεμουασέτ, γιος του Ραμσή Β΄ (1279–1213 π.Χ.) της 19ης Δυναστείας, διέταξε την κατασκευή μιας στοάς, σήμερα γνωστή ως «Μικρότερες Κρύπτες», μέσα στο βουνό και με σχεδίαση για πλαϊνά δωμάτια τα οποία περιείχαν μεγάλες γρανιτένιες σαρκοφάγους που ζυγίζανε μέχρι και 70 τόνους η καθεμία, για να εναποτεθούν εκεί οι μούμιες των ιερών ταύρων[1][2].

Ένα δεύτερο τούνελ, περίπου 350 μέτρων μήκους, 5 ύψος και 3 μέτρα πλάτος, σήμερα γνωστό ως «Μεγάλες Κρύπτες», σκάφτηκε από τον Ψαμμήτιχος Α΄ (664–610 π.Χ.) της 26ης Δυναστείας, και που αργότερα χρησιμοποιήθηκε και από την Δυναστεία των Πτολεμαίων.

Ο μεγάλος διάδρομος που οδηγεί στην τοποθεσία και που πλαισιώνουν από 600 σφίγγες, χτίστηκε μάλλον από το Νεκτανεβώ Α΄ (379/8–361/0 π.Χ.), ιδρυτή της 30ης Δυναστείας.

↑ Mathieson, I., Bettles, E., Clarke, J., Duhig, C., Ikram, S., Maguire, L., et al. (1997). The National Museums of Scotland Saqqara survey project 1993-1995. Journal of Egyptian archaeology, 83, 17-53. ↑ Mathieson, I., Bettles, E., Dittmer, J., & Reader, C. (1999). The National Museums of Scotland Saqqara survey project, earth sciences 1990-1998. Journal of Egyptian archaeology, 85, 21-43.