Taq-e Bostan (Περσικά: طاق بستان, lit. abbr> '"Η Αψίδα του Κήπου" ή "Πέτρινη Αψίδα") είναι μια τοποθεσία με μια σειρά από μεγάλα ανάγλυφα βράχου από την εποχή της Σασσανιδικής Αυτοκρατορίας της Περσίας (Ιράν), λαξευμένα γύρω τον 4ο αιώνα Κ.Χ.

Αυτό το παράδειγμα περσικής τέχνης των Σασσανιδών βρίσκεται 5 χλμ από το κέντρο της πόλης του Κερμανσάχ. Βρίσκεται στην καρδιά των βουνών Ζάγκρος, όπου έχει αντέξει σχεδόν 1.700 χρόνια ανέμου και βροχής. Αρχικά, αρκετές πηγές ήταν ορατές δίπλα και κάτω από τα ανάγλυφα και τις καμάρες, μερικές από τις οποίες σήμερα καλύπτονται. Πηγές δίπλα στα ανάγλυφα τροφοδοτούν ακόμη μια μεγάλη λεκάνη μπροστά στο βράχο. Ο χώρος έχει μετατραπεί σε αρχαιολογικό πάρκο και μια σειρά από κιονόκρανα της ύστερης Σασσανικής και Ισλαμικής εποχής έχουν συγκεντρωθεί (μερικά βρέθηκαν στο Taq Bostan, άλλα στο όρος Behistun και στο Kermanshah).

Τα γλυπτά, μερικά από τα καλύτερα και καλύτερα διατηρημένα δείγματα περσικής γλυπτικής υπό τους Σασσανίδες, περιλαμβάνουν αναπαραστάσεις των επενδυτών του Ardashir II (379–383) και Shapur III (383–388). Όπως και άλλα σύμβολα των Σασσανιδών, το Taq-e Bostan και τα ανάγλυφα μοτίβα του τονίζουν τη δύναμη, τις θρησκευτικές τάσεις, τη δόξα, την τιμή, την απεραντοσύνη της αυλής, το παιχνίδι και το μαχητικό πνεύμα, τη γιορτή, τη χαρά και την αγαλλίαση.

Οι βασιλιάδες των Σασσανιδών επέλεξαν ένα όμορφο σκηνικό για τα ανάγλυφα βράχου τους κατά μήκος μιας ιστορικής διαδρομής τροχόσπιτου του Δρόμου του Μεταξιού και του κάμπινγκ. Τα ανάγλυφα βρίσκονται δίπλα σε ιερές πηγές που αδειάζουν σε μια μεγάλη ανακλαστική πισίνα στη βάση ενός βράχου βουνού.

Το Taq-e Bostan και το ανάγλυφο βράχου του είναι ένα από τα 30 σωζόμενα λείψανα των Σασσανιδών των βουνών Ζάγκρος. Σύμφωνα με τον Άρθουρ Πόουπ, ιδρυτή του Ιρανικού Ινστιτούτου Τέχνης και Αρχαιολογίας στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, «η τέχνη ήταν χαρακτηριστικό του ιρανικού λαού και το χάρισμα με το οποίο προίκισε τον κόσμο».