Η Ζαμπίντ ή Ζεμπίντ (αραβ. زبيد) είναι μία πόλη στη δυτική Υεμένη, που απέχει 16 χιλιόμετρα από τις ακτές της Ερυθράς Θάλασσας. Πήρε το όνομά της από την Ουάντι Ζαμπίντ, που βρίσκεται νότια της πόλης.

Πρόκειται για μια από τις αρχαιότερες πόλεις της χώρας. Ιδρύθηκε το 820 από το Μοχάμεντ ιμπν Ζιγιάντ, απεσταλμένο του χαλίφη Αλ-Μαμούν. Αποτέλεσε πρωτεύουσα της Υεμένης από το 13ο ως το 15ο αιώνα και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στον Αραβικό και Ισλαμικό Κόσμο, καθώς θεωρούνταν σημαντικό κέντρο μάθησης λόγω του φημισμένου ισλαμικού πανεπιστημίου που είχε ιδρυθεί εκεί και των 53 τουλάχιστον ιερατικών σχολών, όπου διδάσκονταν όλα τα δογματικά παρακλάδια του Ισλάμ. Ήταν κέντρο υφαντουργίας, βαφής υφασμάτων και βυρσοδεψίας.

Η Ζαμπίντ ανακηρύχθηκε από την UNESCO Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς το 1993, ως σημαντικός αρχαιολογικός και ιστορικός χώρος λόγω της αστικής και στρατιωτικής αρχιτεκτονικής της. Εξέχοντα σημεία της πόλης αποτελούν τα τείχη της, το Μεγάλο Τζαμί και τα απομεινάρια του παλαιού πανεπιστημίου.

Σήμερα, η πόλη βρίσκεται σε παρακμή και κινδυνεύει να καταστραφεί: περίπου το 40% των κατοικιών της πόλης αντικαταστάθηκαν από σκυρόδετα κτίρια, ενώ άλλες κατοικίες και το παραδοσιακό σουκ της πόλης έχουν υποστεί μεγάλες φθορές. Γι' αυτό το λόγο, η κυβέρνηση της Υεμένης αιτήθηκε να συμπεριληφθεί η περιοχή στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς σε Κίνδυνο, κάτι που έγινε από την UNESCO το 2000.