A Catedral de Sal é un recinto construído no interior das minas de sal de Zipaquirá, no departamento de Cundinamarca, Colombia.

O deseño arquitectónico e artístico da nova Catedral de Sal, é propio do arquitecto bogotano Roswell Garavito Pearl, o cal saíu aprobado tras a elección do proxecto que contiña un total de 44 propostas nun concurso convocado pola Sociedade Colombiana de Arquitectos en 1990; mentres que a dirección técnica de enxeñaría foi executada polo enxeñeiro bogotano Jorge Enrique Castelblanco Reyes.

No seu interior atópase unha rica colección artística, especialmente de esculturas de sal e mármore nun ambiente cheo dun profundo sentido relixioso que atrae a turistas.

A catedral de Sal de Zipaquirá é considerada como un dos logros arquitectónicos e artísticos máis notables da arquitectura colombiana, polo que se lle outorgou mesmo o título de xoia arquitectónica da modernidade. A importancia da Catedral, radica no seu valor como patrimonio cultural, relixioso e ambiental.

En 2007 mediante un concurso para elixir as 7 Marabillas de Colombia; a Catedral de Sal obtivo a maior votación; converténdose na Marabilla número 1 de Colombia, aínda que tamén foi proposta entre as Novas sete marabillas do mundo moderno.

A igrexa subterránea forma parte do complexo cultural "Parque do Sal", espazo cultural temático dedicado á minaría, a xeoloxía e os recursos naturais.