Parc del Laberint d'Horta
( Parque do Laberint d'Horta )
O parque do Laberint d'Horta é un xardín histórico situado no distrito de Horta-Guinardó de Barcelona, o máis antigo que se conserva na cidade. Atópase na antiga propiedade da familia Desvalls, nunha ladeira da serra de Collserola. Iniciado en 1794 e acabado na súa primeira fase en 1808, foi obra do arquitecto italiano Domenico Bagutti. O parque inclúe un xardín neoclásico do século XVIII e un xardín romántico do século XIX.
As obras iniciáronse en 1794, cando Joan Antoni Desvalls i d'Ardena, sexto marqués de Llupià e marqués consorte de Alfarrás, propietario do terreo, creou o deseño dun xardín neoclásico coa colaboración do arquitecto italiano Domenico Bagutti. A execución das obras correu a cargo de Jaume e Andreu Valls e do xardineiro francés Joseph Delvalet.[1] Naquel entón, Sant Joan d'Horta era un concello independente, que foi anexionado á cidade de Barcelona en 1904.
A mediados do século XIX, os descendentes do marqués ampliaron o parque, baixo a dirección do arquitecto Elies Rogent, polo lado do torrente d'en Pallós, cun xardín romántico con parterres, prazas, grandes árbores e unha fervenza. Ademais, engadiuse ó xardín neoclásico unha canle de auga entre o socalco superior e o intermedio.
Os xardíns foron escenario de recepcións ós reis Carlos IV (1802), Fernando VII (1828) e Afonso XIII (1908).[2]
En 1880, creouse un xardín doméstico á beira do palacio Desvalls. A finais do século XIX, esta propiedade converteuse no escenario de veladas sociais e culturais con representacións de teatro ó aire libre: os fornelos do socalco intermedio foron escollidos por Joan Maragall para realizar representacións de teatro clásico.[2] O 10 de outubro de 1898, estreouse a traxedia Ifigenia en Tauris de Goethe, traducida por Maragall e dirixida por Adrià Gual.
En 1967, a familia Desvalls cedeu o parque ó Concello de Barcelona, que o abriu ó público en 1971, tras unha restauración efectuada por Joaquim Casamor. En 1994, foi sometido a unha nova restauración con fondos da Unión Europea, a cargo de Patrizia Falcone.
No presente, o parque é un xardín-museo cun número de visitantes limitado (máximo 750 persoas ó mesmo tempo), para preservar o ámbito natural e as estruturas da área. O antigo palacio acolle dende 1993 o Centro de Formación do Labirinto, instituto municipal para a formación en xardinaría, así como unha biblioteca especializada igualmente en xardinaxe.
En 2006 rodouse unha escena do filme O perfume do director Tom Tykwer.
↑ Añón Feliú & Luengo 2003, p. 198. ↑ 2,0 2,1 Cirici A. Barcelona pam a pam.
Engadir un novo comentario