Lápida de pedra dunha tumba no castelo portugués, Qeshm

Os rexistros históricos referentes á illa de Qeshm remóntanse á era preislámica. Nomes como Qeshm, Keshm, Kish e Tunb marcan a longa estancia de elamita na zona, varios séculos antes de Cristo. É, ao parecer, a illa chamada Alexandría ou Aracia por Ptolomeo (Libro 6, Cap. IV), no século II CE e como Alexandría por Ammianus Marcellinus (xxiii.6.42) no século IV. Debido á súa situación xeopolítica estratéxica, preto da desembocadura do Golfo Pérsico, foi frecuentemente atacada por invasores incluíndo Elamitas, Umayyades, Abbasíes, así como portugueses e ingleses. Durante a administración do Imperio Sasánida a illa chamouse Abarkawan.[1] Segundo os rexistros históricos, a illa de Qeshm foi famosa como un centro de comercio e navegación. A súa economía floreceu durante as eras dos Dailamitas e Buídas, cando os barcos dos comerciantes partían entre a illa de Qeshm a China, a India e África.

O explorador William Baffin resultou mortalmente ferido en Qeshm en 1622 durante unha batalla contra as forzas Portuguesas que ocuparon o forte, coñecido polos ingleses como "Forte de Queixome".

Qeshm é tamén é a suposta sede do Xardín do Edén segundo a Biblia de Cassells.[2]