Esculturas de Buda en Pha That Luang

 

Haw Phra Kaew ou Templo do Buda Emeralda

 

Centro de Vientiane

 

Pha That Luang, estupa de ouro símbolo de Laos

Segundo relatos épicos laosianos, a grande epopea laosiana, a Phra Lak Phra Lam, afirma que o príncipe Thattaradtha fundou a cidade cando deixou o lendario reino lao de Muong Inthapatha Maha Nakhone porque se lle negou o trono a favor do seu irmán menor. Thattaradtha fundou unha cidade chamada Maha Thani Si Phan Phao na marxe occidental do Mekong. Esta cidade converteuse máis tarde en Udon Thani, en Tailandia. Un día, un Naga de sete cabezas dixo a Thattaradtha que construise unha nova cidade na beira leste do río fronte a Maha Thani Si Phan Phao. O príncipe chamou a esta cidade Chanthabuly Si Sattanakhanahud, da que se dixo que era a predecesora da moderna Vientiane.[Cómpre referencia]

Ao contrario do Phra Lak Phra Lam, a maioría dos historiadores cren que Vientiane era un asentamento temperán dos Khmer centrado en torno a un templo hindú, que a Pha que Luang substituiría despois. Nos séculos XI e XII, época na que se cre que os pobos laosianos e tailandeses entraron en Asia sudoriental desde a China meridional, os poucos khmer restantes na zona foron asasinados, eliminados ou asimilados á civilización laosiana.[Cómpre referencia]

En 1354, cando Fa Ngum fundou o reino de Lan Xang.[1] : 223 Vientiane converteuse nunha importante cidade administrativa, aínda que non se converteu na capital. O rei Setthathirath estableceuna oficialmente como a capital de Lan Xang en 1563, para evitar a invasión birmana.[2] Cando Lan Xang caeu en 1707, converteuse nun reino independente, o Reino de Vientiane. En 1779, foi conquistada polo xeneral siamés Phraya Chakri e fíxose vasalo de Siam.

Cando o rei Anouvong liderou unha rebelión infructuosa, anulada polo exército Siamés en 1827. A cidade foi queimada ata os cimentos e saqueada totalmente, incluíndo as estatuas de Buda. Vientiane estaba en mal estado, despoboado e desaparecendo na selva, cando chegaron os franceses. Finalmente pasou a dominio francés en 1893. Converteuse na capital do protectorado francés de Laos en 1899. Os franceses reconstruíron a cidade e reconstruíron ou repararon templos budistas como Pha That Luang, Haw Phra Kaew, e deixaron moitos edificios coloniais. Durante o dominio francés, os vietnamitas foron animados a emigrar a Laos, o que provocou que o 53% da poboación de Vientiane no ano 1943 fose vietnamita.[3] A partir de 1945, os franceses elaboraron un ambicioso plan para mover masivamente á poboación vietnamita a tres áreas clave, é dicir, a Chaira de Vientiane, Rexión de Savannakhet e a Meseta de Bolaven, que só descartouse logo da invasión xaponesa de Indochina.[3] Se este plan fora posto en marcha, segundo Martin Stuart-Fox, os laosianos poderían perder o control sobre o seu propio país.[3]

Durante a segunda guerra mundial, Vientiane caeu con pouca resistencia e foi ocupada por forzas xaponesas, ao mando de Sako Masanori.[4] O 9 de marzo de 1945 chegaron os paracaidistas franceses e volveron a ocupar a cidade o 24 de abril de 1945.[5]

Cando estalou a guerra civil de Laos entre o Goberno Real de Laos e o Pathet Lao, Vientiane volveuse inestable. En agosto de 1960, Kong Le apoderouse da capital e insistiu en que Souvanna Phouma se convertera en primeiro ministro. A mediados de decembro, Phoumi Nosavan apoderouse da capital, derrocou o goberno de Phouma e instalou a Boun Oum como primeiro ministro. A mediados de 1975, as tropas de Pathet Lao dirixíronse cara á cidade e os estadounidenses comezaron a evacuar a capital. O 23 de agosto de 1975, un continxente de 50 mulleres do Pathet Lao liberaron simbolicamente a cidade.[5] O 2 de decembro de 1975, o partido comunista do Pathet Lao tomou posesión de Vientiane, derrotou ao Reino de Laos, e renomeou o país República Democrática Popular de Laos, que puxo fin á Guerra Civil de Laos. Ao día seguinte, xurdiu na xungla a insurgencia en Laos, co Pathet Lao loitando contra faccións de Hmong e leais a o réxime real.

A cidade albergou os 25º Xogos do Sueste Asiático en decembro de 2009, celebrando 50 anos dos Xogos do Sueste Asiático. Dezaoito competicións foron eliminadas respecto aos xogos anteriores celebrados en Tailandia, debido á faltta de litoral de Laos e á falta de instalacións adecuadas en Vientiane.