Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Սևիլյա (այլ կիրառումներ)

Սևիլյա (իսպ.՝ Sevilla [seˈβiʎa]), քաղաք Իսպանիայի հարավում, Անդալուսիա ինքնավար համայնքի մայրաքաղաքը և խոշորագույն քաղաքը։ Գտնվում է Գվադալկիվիր գետի ափին՝ Ատլանտյան օվկիանոսից 80 կմ հեռավորության վրա։ Քաղաքի բնակիչներին կոչում են սևիլյանոս (իսպ.՝ sevillanas) կամ իսպելենսես (իսպ.՝ hispalenses), քանի որ հռոմեացիները քաղաքը կոչել են Իսպալիս։ 2011 թվականին Սևիլյա քաղաքի բնակչությունը մոտ 703.000 էր, իսկ արվարձանների հետ՝ 1,5 միլիոն։ Այդ ցուցանիշներով Սևիլյան 4-րդն է Իսպանիայում և 30-րդը Եվրոպական Միությունում։ Սևիլյայում կա ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի կողմից ճանաչված համաշխարհային ժառանգության երեք օբյեկտ՝ Ալկասարի պալատական համալիրը, Տաճարը և Ինդիաների գլխավոր արխիվը։

Սևիլյան հիմնվել է հռոմեական Իսպալիս քաղաքի տեղում և 712 թվականի արաբական նվաճումներից հետո հայտնի է եղել որպես Իշբիլիա (արաբ․՝ إشبيلية‎‎)։ Արաբական տիրապետության շրջանում (711-1492) Սևիլյան պատկանում էր Կորդովայի ամիրայությանը (750-929), Կորդովայի խալիֆայությանը (929-1031), անկախությունից հետո մտավ Սևիլյայի տայֆայի մեջ։ Հետագայում այն գրավել են բերբերական Ալմորավիների (1085-1172) ու Ալ-Մոհադների (1172-1248) պետությունների կողմից։ Կաստիլիայի թագավոր Ֆերդինանդ III-ի զորքերը ազատագրել են Սևիլյան 1248 թվականին։ Ամերիկայի հայտնաբերումից հետո քաղաքը դարձավ Իսպանիայի կայսրության տնտեսական կենտրոններից մեկը. նրա նավահանգիստը միջօվկիանոսային առևտրային հիմնական կենտրոնն էր Իսպանիայի ոսկե դարաշրջանում։ 1519 թվականին Ֆեռնան Մագելանը այստեղից է սկսել իր առաջին շուրջերկրյա ճանապարհորդությունը։

20-րդ դարում Սևիլյան ականատես եղավ Իսպանիայի քաղաքացիական պատերազմի արհավիրքներին։ Այս ժամանակաշրջանում անցկացվեցին մշակութային միջոցառումներ, այդ թվում՝ Իբերո-Ամերիկյան ցուցահանդես 1929-ը և Էքսպո 92-ը։ Նույն տարում Սևիլյան ընտրվեց Անդալուսիայի մայրաքաղաք։ Արաբ պատմիչ Ալ Սակունդը ասել է, որ «Ով չի եղել Սևիլյայում, չի տեսել հրաշքը», և նրա այդ խոսքերը դարձել են առած։

Քաղաքի 2014 թվականի բյուջեն կազմել է 915 294 653 €: