การผลิตข้าวในประเทศไทย ( Rice production in Thailand )

ផលិតកម្មស្រូវក្នុងប្រទេសថៃ តំណាងឱ្យផ្នែកដ៏សំខាន់នៃសេដ្ឋកិច្ច និងកម្លាំងពលកម្មរបស់ប្រទេសថៃ។ ក្នុងu200bឆ្នាំ ២០១៧ តម្លៃu200bអង្ករu200bថៃu200bដែលu200bបានu200bជួញដូរu200bមានu200bចំនួន ១៧៤,៥ ពាន់u200bលានu200bបាត ប្រហែល ១២,៩% នៃu200bផលិតកម្មu200bកសិកម្មu200bទាំងអស់។ ក្នុងចំណោម 40% នៃប្រជាជនថៃដែលធ្វើការក្នុងវិស័យកសិកម្ម 16 លាននាក់ក្នុងចំនោមពួកគេគឺជាកសិករធ្វើស្រែតាមការប៉ាន់ប្រមាណមួយ។

ប្រទេសថៃមានប្រពៃណីផលិតស្រូវដ៏រឹងមាំ។ វាមានផ្ទៃដីធំជាងគេទីប្រាំ ក្រោមការដាំដុះស្រូវក្នុងពិភពលោក និងជាប្រទេសនាំចេញអង្ករធំជាងគេទីពីររបស់ពិភពលោក។ ប្រទេសថៃមានផែនការបង្កើនផ្ទៃដីដែលអាចផលិតស្រូវបានបន្ថែមទៀត ដោយមានគោលដៅបន្ថែមចំនួន 500,000 ហិកតា (1,200,000 ហិចតា) ដល់ផ្ទៃដីដាំដុះស្រូវចំនួន 9.2 លានហិកតា (23 លានហិចតា) របស់ខ្លួន។ ពាក់កណ្តាលនៃផ្ទៃដីដាំដុះរបស់ប្រទេសថៃត្រូវបានឧទ្ទិសដល់ស្រូវ។

ក្រសួងកសិកម្មថៃគ្រោងផលិតស្រូវសម្រាប់ទាំងដំណាំចម្បង និងដំណាំទីពីរ ឈានដល់ 27–28 លានតោន (30–31 លានតោនខ្លី) នៅក្នុង រដូវu200bឆ្នាំ ២០១៩-២០២០ ដែលu200bបានu200bធ្លាក់u200bចុះu200bដោយu200bការu200bធ្លាក់u200bចុះu200bទិន្នផលu200bដំណាំu200bលើកu200bទីu200bពីរu200bដោយu200bសារu200bគ្រោះu200bទឹកu200bជំនន់ និងu200bគ្រោះu200bរាំងu200bស្ងួត។ អង្ករផ្កាម្លិះ (ថៃ៖ ข้าวหอมมะลิ; RTGS: khao hom mali) ដែលជាប្រភេទអង្ករដែលមានគុណភាពខ្ពស់ គឺជាប្រភេទអង្ករដែលផលិតច្រើនបំផុតនៅក្នុងប្រទេសថៃ ទោះបីជានៅក្នុងប្រទេសថៃគេគិតថាមានតែ Surin, Buriram, និងខេត្តស៊ីសាកេតអាចផលិតដើមម៉ាលីដែលមានគុណភាពខ្ពស់។ ផ្កាម្លិះមានទិន្នផលដំណាំទាបជាងស្រូវប្រភេទផ្សេងទៀត ប៉ុន្តែជាធម្មតាទទួលបានតម្លៃច្រើនជាងទ្វេដងនៃតម្លៃពូជដទៃទៀតនៅលើទីផ្សារពិភពលោក។

ដោយសារគ្រោះរាំងស្ងួតដែលកំពុងបន្ត អង្គការ USDA បានព្យាករណ៍ថាទិន្នផលនឹងធ្លាក់ចុះកាន់តែច្រើន ជាងពីមួយភាគប្រាំទៅ 15.8 លានតោន (17.4 លានតោនខ្លី) ក្នុងឆ្នាំ 2016 ។ ប្រទេសថៃអាចប្រមូលផលស្រូវបីក្នុងមួយឆ្នាំ ប៉ុន្តែដោយសារកង្វះទឹក រដ្ឋាភិបាលកំពុងជំរុញឱ្យផ្លាស់ទីទៅដំណាំដែលពឹងផ្អែកលើទឹកតិច ឬបោះបង់ចោលដំណាំមួយ។ អង្ករមានទឹកច្រើន៖ ការគណនាមួយនិយាយថា ស្រូវត្រូវការទឹក 1,500 ម៉ែត្រគូប (400,000 US gal) ក្នុងមួយរ៉ៃដាំដុះ។