Ezan

Bi azan an bang, (bi erebî; أَذَان) bangevan bawermendan di rojekê da pênc caran bangî nimêjê dike. Belê di mizgeftên mezin da azan li ser minarê dihat bang kirin, lê îro azan bi piranî bi alikariya hoparloran tê bang kirin. Azana yekemîn di diroka ola Îslam ê da ji hêla Bîlalê Hebeşî li bajarê Mekkê hatiye bang kirin. Azan tim bi zimanê erebî tê bang kirin.

(*) Ev cîh tenê di nimêja sivê de tê xwendin.

Banga nimêjê an jî banga mêjê, ew banga ku ji mizgeftê tê kirin di her waxtê ku wê bibe de ji bo ku herkesek herê mizgeftê û mêj bike. wekîn din jî, wate bangê, ew ku deme mêjê heya. Ku nîvro bû, di wê watê ku deme mêje nîvro hatiya, ku asrê bû, tê wê watê ku deme mêje asrê hatiya, ku mixribê bû, tê wê watê ku deme mêja migribê hatiya û ku aşayê bû, tê wê watê ku deme mêja aşayê hatiya. Dem, bi wê re tê ziman. Bang, bi dengê mirov tê kirin