Водопадите Каламбо на реката Каламбо е водопад со една капка 772 стапки (235 m) на границата на Замбија и регионот Руква, Танзанија на југоисточниот крај на езерото Тангањика. Водопадите се едни од највисоките непрекинати водопади во Африка (по Јужноафриканските водопади Тугела, водопадите Џин Бахир во Етиопија и други). Низводно од водопадот е клисурата Каламбо, која има ширина од околу 1 км и длабочина до 300 м. Водопадот Каламбо е највисокиот водопад и во Танзанија и во Замбија. Експедицијата која ги мапираше водопадите и областа околу него беше во 1928 година, предводена од Енид Гордон-Галиен. Првично се претпоставуваше дека висината на падот надминува 300 м, но мерењата во 1920-тите дадоа поскромни резултати, над 200 м. Подоцнежните мерења, во 1956 година, дадоа резултат од 221 m. По ова се направени уште неколку мерења, секое со малку различни резултати. Ширината на водопадот е 3,6–18 м.

Водопадите Каламбо исто така се сметаат за едно од најважните археолошки локалитети во Африка, со окупација која се протега над 250.000 години.