မာနရေကန် အမျိုးသားဥယျာဉ် သည် ဇင်ဘာဘွေ မြောက်ပိုင်းရှိ ၂၁၉,၆၀၀ ဟက်တာ မျှရှိသော တောရိုင်းတိရစ္ဆာန် ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ရေး ဧရိယာနှင့် အမျိုးသားဥယျာဉ် ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ဇင်ဘာဘွေ ရှိ ဇမ်ဘီဇီမြစ် ၏အောက်ပိုင်းဒေသဖြစ်ပြီး မိုးရာသီ တိုင်းတွင် ရေလွှမ်းလွင်ပြင်များ သည် ကျယ်ပြန့်၍ လှပသော ရေကန်များ ဖြစ်လာသည်။ ရေကန်များ တဖြည်းဖြည်း ခန်းခြောက်၍ ရေနည်းလာသည်နှင့်အမျှ ဒေသသည် ကြီးမားသော တိရစ္ဆာန်အမြောက်အမြားကို ရေရှာဖွေရန် ဆွဲဆောင်သဖြင့် ၎င်းသည် အာဖရိက ၏ကျော်ကြားသော တောလိုက်တိရစ္ဆာန် ကြည့်ရှုသည့် ဒေသတစ်ခု ဖြစ်လာသည်။

အဆိုပါ ဥယျာဉ်သည် ဆာပီ တောလှည့်ဒေသ (၁၁၈,၀၀၀ ဟက်တာ) နှင့် ချီဝိုး တောလှည့်ဒေသ (၃၃၉,၀၀၀ ဟက်တာ) တို့နှင့်အတူ တွဲဖက်. (339,000 ဟက်တာ) ၍ ယူနက်စကို ၏ ကမ္ဘာ့အမွေအနှစ်နေရာ အဖြစ် ၁၉၈၄ ခုနှစ်တွင် တစ်ပေါင်းတည်း (စုစုပေါင်း ၆၇၆,၀၀၀ ဟက်တာ) သတ်မှတ်ခဲ့သည်။ အဆိုပါ မာနာရေကန်ဒေသ အား အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ အရေးပါသော ရမ်ဆာ စိုစွတ်မြေ အဖြစ် ၂၀၁၃ ခုနှစ် ဇန်နဝါရီ ၃ ရက်တွင် သတ်မှတ်ခဲ့သည်။