ဟော်ဘုရားကျောင်း

ရပ်တော်မူ ရုပ်ပွား

နေပြည်တော်အား လွမ်ပရာဘွမ်မှ ဗီယင်ကျန်းသို့ ပြောင်းရွှေ့ပြီးနောက် ၁၅၆၅-၆၆ တွင် ဘုရင် ဆဿသီရပ်က ဆောက်သည်။ နန်းတော်မြေတွင် မြဘုရားထားရန် ဆောက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဇင်းမယ် (ယခု ချင်းမိုင်) မှ မြဘုရားကို ပင့်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ ဘုရားကျောင်းဆောင်အဖြစ်သာ သုံးသဖြင့် သီတင်းသုံးသော ဘုန်းကြီးမရှိ။ မြဘုရားမှာ ထိုကျောင်းဆောင်တွင် နှစ် ၂၀၀ ကျော် စံနေသော်လည်း ၁၇၇၉ ခုတွင် (လက်ရှိ စက္ကီမင်းဆက်နှင့် ထိုင်းနိုင်ငံကို တည်ထောင်သူ) ထိုင်းဗိုလ်ချုပ် ချောင်ဖယားစက္ကီက ဗီယင်ကျန်းကို သိမ်းရပြီးနောက် ဘုရားကို သုဝဏ္ဏဘူမိသို့ ပင့်သွားသည်။ ကျောင်းဆောင်ကိုလည်း ဖျက်ဆီးသွားသည်။ ယခု ထိုဘုရားမှာ ဘန်ကောက်မြို့၊ ဝတ်ဘုရားကျောင်း၌ ရှိနေပြီး ထိုင်းဂုဏ်ဆောင် ဖြစ်နေသည်။

ဆုံးသွားသော ဘုရားအစား ဆင်းတုသစ်ထည့်ကာ ၁၈၁၆ ခုတွင် ကျောင်းဆောင်ကို ပြန်တည်သည်။ [၁] သို့သော် ထိုင်းတို့အား ပုန်ကန်သည့် ၁၈၂၈ ခုတွင် ကျောင်းဆောင် ထပ်ဖျက်ခံရသည်။ မြို့အလုံးလည်း ဖျက်ဆီးခံရသည်။ ပြင်သစ်အင်ဒိုချိုင်းနား ကိုလိုနီခေတ်တွင် ၁၉၃၆ မှ ၁၉၄၂ အကြား လူးဝစ် ဒီလပို၏ ဓာတ်ပုံများကို မှီး၍ ပြင်သစ်တို့က ကျောင်းဆောင်ကို ပြန်တည်သည်။ မူလအပျက်ပုံကို အခြေခံကာ မွမ်းမံခြင်း ဖြစ်သည်။ ယခင်အဆောက်အဦကို အခြေခံသော်လည်း ပုံစံမှာ ၁၉ ရာစု ထိုင်းဗိသုကာလက်ရာနှင့် ပိုဆင်သည်။ ၁၉၇၀ ဝန်းကျင်တွင် ကျောင်းဆောင်ကို ပြတိုက်အဖြစ် ပြောင်းလိုက်သည်။ [၂] ၁၉၉၃ တွင် အကြီးစားမွမ်းမံမှု လုပ်သေးသည်။ [၃]

↑ Vientiane: Transformations of a Lao landscape။ Taylor & Francis Ebooks။ ↑ ကိုးကား အမှား - Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named lonely planet ↑ Ho Phra Keo။