Het Baháʼí Huis van Aanbidding in Wilmette, Illinois (of Chicago Baháʼí Tempel) is een Baháʼí tempel. Het is het tweede Bahá'í Huis van Aanbidding dat ooit is gebouwd en het oudste dat nog overeind staat. Het is een van de acht continentale tempels, gebouwd om heel Noord-Amerika te dienen.

De tempel is ontworpen door de Frans-Canadese architect Louis Bourgeois (1856-1930), die ontwerpfeedback ontving van 'Abdu'l-Bahá tijdens een bezoek aan Haifa in 1920. Om het bahá'í-principe van de eenheid van religie over te brengen, nam Bourgeois een verscheidenheid aan religieuze architectuur en symbolen op. Hoewel 'Abdu'l-Bahá in 1912 deelnam aan een baanbrekende ceremonie die een hoeksteen legde, begon de bouw serieus in het begin van de jaren twintig en werd deze aanzienlijk vertraagd door de Grote Depressie en de Tweede Wereldoorlog. In 1947 werd de bouw weer opgepakt en in 1953 werd de tempel tijdens een ceremonie ingewijd.

Baháʼí-huizen voor aanbidding zijn bedoeld om verschillende sociale, humanitaire en educatieve instellingen te omvatten die rond de tempel zijn geclusterd, hoewel er geen enkele in zo'n mate is gebouwd. De tempels zijn niet bedoeld als een lokale ontmoetingsplaats, maar zijn in plaats daarvan open voor het publiek en worden gebruikt als een devotionele ruimte voor mensen van elk geloof.