Bandelier National Monument is een 13.629 ha groot nationaal monument van de Verenigde Staten in de buurt van Los Alamos in de provincies Sandoval en Los Alamos, New Mexico. Het monument bewaart de huizen en het grondgebied van de voorouderlijke Puebloans van een later tijdperk in het zuidwesten. De meeste pueblo-structuren dateren uit twee tijdperken, daterend tussen 1150 en 1600 na Christus.

Het monument bevindt zich op 130 km² van het Pajarito-plateau, op de hellingen van het vulkanische veld Jemez in het Jemez-gebergte. Meer dan 70% van het monument is wildernis, met meer dan een mijl van hoogteverschil, van ongeveer 5.000 voet (1.500 m) langs de Rio Grande tot meer dan 10.000 voet (3.000 m) op de top van Cerro Grande aan de rand van de Valles Caldera , wat zorgt voor een breed scala aan levenszones en leefgebieden voor dieren in het wild. 3 mijl (5 km) van de weg en meer dan 70 mijl (110 km) aan wandelpaden zijn aangelegd. Het monument beschermt de archeologische vindplaatsen van Ancestral Pueblo, een divers en schilderachtig landschap en het grootste National Park Service Civilian Conservation Corps National Landmark District. Tweederde van het park, 23.267 acres (9.416 ha), is aangewezen als Bandelier Wilderness Area. Gemotoriseerd reizen en permanente constructies zijn verboden in de Wildernis.

Bandelier werd op 11 februari 1916 door president Woodrow Wilson aangewezen als nationaal monument en vernoemd naar Adolph Bandelier, een Zwitsers-Amerikaanse antropoloog, die de culturen van het gebied onderzocht en het behoud van de sites steunde. De parkinfrastructuur werd in de jaren dertig ontwikkeld door bemanningen van het Civilian Conservation Corps en is een nationaal historisch monument vanwege de goed bewaard gebleven architectuur. De National Park Service werkt samen met omliggende Pueblos, andere federale instanties en overheidsinstanties om het park te beheren.