De Basiliek van San Francesco is een belangrijke kerk in Ravenna. Het werd voor het eerst gebouwd in 450 door Neo, bisschop van Ravenna, en opgedragen aan de heilige Petrus en Sint-Paulus. Het was later ook bekend als de Kerk van de Apostelen (Chiesa degli Apostoli). In de tweede helft van de 9e eeuw en in de loop van de 10e eeuw werd de eerdere kerk gesloopt om een u200bu200bgrotere en een hoge klokkentoren te bouwen, die beide bewaard zijn gebleven. Deze nieuwe kerk was gewijd aan Sint Pieter en kreeg de naam San Pietro Maggiore. Het werd in 1261 overgedragen aan de Franciscanen en opnieuw opgedragen aan Franciscus van Assisi.

Dante Alighieri's begrafenis vond plaats in de kerk in 1321 en zijn stoffelijke resten rusten nog steeds naast de kerk in het graf van Dante. Tussen 1500 en 1700 werd de kerk keer op keer gerestaureerd en werden barokke altaren en versieringen toegevoegd. De belangrijkste restauratie was die onder Pietro Zumaglini in 1793. Kort daarna werd Ravenna bezet door de Fransen en in 1810 werd het klooster onderdrukt, de gebouwen werden geconfisqueerd door de autoriteiten, maar de kerk bleef open als parochiekerk, wat het nog steeds is. Tussen 1918 en 1921, ter voorbereiding op de 600ste verjaardag van Dante's dood, werd de kerk radicaal gerestaureerd, waarbij alle barokke toevoegingen werden verwijderd en het in zijn oorspronkelijke stijl werd teruggebracht. Tijdens het jubileum werd een wedstrijd gehouden voor een nieuw plan in de kerk, gebaseerd op Dantes bekendste werk, de Goddelijke Komedie. Adolfo De Carolis won de wedstrijd, maar zijn plotselinge dood verhinderde dat zijn plan werd gerealiseerd. De crypte werd tussen 1926 en 1970 gerestaureerd en in 1949 namen de Franciscanen de kerk opnieuw in bezit. In plaats van de oude kloostergebouwen verhuisden ze naar een gebouw tegenover de kerk en bleven het runnen als parochiekerk.