In 1899, toen het Verenigd Koninkrijk de hegemonie bezat over het gebied, kwam men tot een akkoord over Soedan dat bepaalde dat de grens tussen Egypte en Soedan op 22° noorderbreedte kwam te liggen. In 1902 besloot het Verenigd Koninkrijk echter eenzijdig een nieuwe administratieve grens te tekenen waarbij een driehoekig stuk land ten noorden van de 22° noorderbreedtecirkel, de Hala'ib-driehoek, onder Soedan kwam te vallen. De opgegeven reden hiervoor was dat de bewoners dichter stonden bij Soedan dan bij Egypte, zowel geografisch als cultureel. Het gebied kwam dus onder de verantwoordelijkheid van de Britse gouverneur van in Khartoum. Bij wijze van compensatie verkreeg Egypte het Bir Tawilgebied.

Egypte blijft echter vasthouden aan de oorspronkelijke grens van 1899 waarbij de Rode Zeedriehoek deel zou uitmaken van Egypte en het gebied van Bir Tawil van Soedan. Soedan daarentegen blijft de administratieve grens van 1902 verdedigen die het Rode Zeegebied bij Soedan indeelt en het gebied van Bir Tawil bij Egypte. Het resultaat hiervan is dat beide staten de Rode Zeedriehoek opeisen en geen van beide het minder waardevolle Bir Tawilgebied, dat tienmaal zo klein is als de Rode Zeedriehoek en geheel door land is omsloten. Hierdoor is Bir Tawil een van de weinige gebieden op aarde dat door geen enkele staat wordt opgeëist. Het is het enige terra nullius buiten Antarctica.