Chamamé

Chamamé (Guarani voor: feest, wanorde) is een volksmuziekgenre uit Noordoost-Argentinië en Argentijns Mesopotamië. In 2020 werd Chamamé ingeschreven op de lijst van immaterieel cultureel erfgoed van UNESCO nadat het in 2018 door Argentinië was genomineerd.

Chamamé is ook een traditionele muziekstijl die gewaardeerd wordt in de grenszone van Zuid-Amerika, zoals Paraguay, Uruguay en Brazilië, voornamelijk in de zuidelijke regio van Brazilië (Rio Grande do Sul, Santa Catarina en Paraná) en Mato Grosso do Sul.

Jezuïetenreducties in het gebied stimuleerden culturele groei die duurde tot de jezuïeten werden verdreven door de Spaanse kroon in de late 18e eeuw. In dit gebied, Yapeyú, was Corrientes een centrum van muziekcultuur dat door velen wordt aangeduid als de geboorteplaats van de oorspronkelijke Chamamé. Verdere vermenging met instrumenten zoals de Spaanse gitaar, dan de viool en de accordeon, resulteerde uiteindelijk in wat nu bekend staat als "Chamamé". Er zijn opnamen van Chamamé die dateren uit het begin van de 20e eeuw, en de term 'Chamamé' werd al in 1931 gebruikt; dit soort muziek werd voorheen vaak de Corrientes Polka genoemd.

De Chamamé, oorspronkelijk schottische gebracht door de Wolga-Duitse immigranten, heeft een aanzienlijke Guaraní-invloed, vermengd met de Spaanse gitaar en de Europese accordeon van de immigranten die aan het begin van de 20e eeuw in het gebied arriveerden.

Onder de opmerkelijke figuren van Chamamé zijn Teresa Parodi, Transit Cocomarola en Chango Spasiuk.