De menselijke geschiedenis van deze oase begon tijdens het Pleistoceen, toen nomadische stammen zich daar soms vestigden in een tijd dat het Sahara-klimaat natter was waardoor men toegang hadden tot meren en moerassen. Geleidelijk werd de hele Sahara droger. Men gaat ervan uit dat vervolgens de nomadische jager-verzamelaars zich in de periode van het Holoceen (ongeveer 12.000 jaar geleden) bijna permanent in de oasis van Dakhla gingen vestigen. Dit omdat er een toevoer is van ondergronds water, waardoor men in de oase toegang heeft tot oppervlaktewaterbronnen en minder afhankelijk is van regenval.

De versterkte islamitische stad Al Qasr werd in de 12e eeuw gebouwd in de Oase van Dakhla door de Ayuideënse koningen in Egypte, waarschijnlijk op de overblijfselen van een Romeinse nederzetting.

 

Zie de categorie Dakhla Oasis van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.