Vrouwe van Guardamar (Dama de Guardamar), is een kalkstenen vrouwenbuste, 50 cm hoog, gedateerd rond 400 BCE, die in fragmenten werd ontdekt in de Fenicische archeologische plaats van Cabezo Lucero in Guardamar del Segura in de provincie Alicante, Spanje, op 22 september 1987.

Een groot stuk van een stenen rodete (wielhoofddeksel) werd als eerste gevonden, op ondiepe diepte. Er volgden andere fragmenten van de buste van een Iberische dame, en een groot stuk omvatte de hoofdtooi, het gezicht en de nek, die overeenkomsten bleken te hebben met de Iberische buste, Vrouwe van Elche. Het beeld was tot fragmenten gehamerd en op sommige plaatsen zelfs verbrand. Deze fragmenten werden naar het laboratorium van het Provinciaal Archeologisch Museum van Alicante gebracht, waar restaurateur Vincent Bernabeu begon met het wassen en identificeren van de delen, eerst de kin, dan de lippen, daarna de kraag- en borststukken en vele andere fragmenten die niet in elkaar pasten en maakten geen deel uit van het gebeeldhouwde oppervlak. De delicate en moeizame restauratie begon in oktober 1987 en werd voltooid in juni 1988.

Het gerestaureerde beeld is van fijnkorrelige grijsachtige kalksteen. De Vrouwe draagt u200bu200been tuniek met een ronde halslijn. Een geschulpte hoofdband kruist het voorhoofd en verbindt de rodetes, die holle wielen voorstellen, waarschijnlijk van dun metaal, aan elke kant. Boven de hoofdband en rodetes draagt u200bu200bde Dame een mantel met fijn uitgesneden draperiedetails. De kettingen die de dame draagt, zijn allemaal verschillend; de ene is samengesteld uit zeven bullae die allemaal hetzelfde zijn, behalve de middelste, die gegroefd is. Daaronder is nog een ketting met grotere bullae, sommige in de vorm van gebogen driehoeken en sommige halfrond aan de onderkant. Het kralensnoer dat als tweede vanaf de nek wordt gedragen, heeft olijfvormige, bolvormige en platte kralen, daarboven een snoer bolvormige kralen met twee platen in het midden. In het echte leven zouden deze kralen gemaakt zijn van glaspasta, omdat dergelijke kralen vaak voorkwamen bij de opgraving van Albufereta.

In stijl is de Vrouwe van Guardamar iets archaïscher dan de andere hedendaagse Iberische sculpturen Dame van Baza of de Vrouwe van Elche, met meer Iberische trekken. Aangezien niets van de site recenter is dan 300 v.Chr., En de site bloeide tussen 430 en 350 v.Chr., Lijkt het waarschijnlijk dat de Vrouwe dateert van 400 tot 370 v.Chr.