Het klooster van Sint-Joris van Choziba (Arabisch: دير القديس جورج, Grieks: Klooster van Choziba (of Hoziba) of Mar Jaris< /b>, is een klooster gelegen in Wadi Qelt in gebied C van de oostelijke Westelijke Jordaanoever, in het gouvernement Jericho van de staat Palestina. Het klifhangende complex, ontstaan u200bu200buit een lavra die in de 420s werd aangelegd en rond 500 na Christus werd gereorganiseerd als een klooster, met zijn oude kapel en geïrrigeerde tuinen, is actief en wordt bewoond door Grieks-orthodoxe monniken. Het herbergt de relikwieën van de heilige Joris van Choziba, naar wie het klooster is vernoemd, evenals de relikwieën van de heilige Johannes van Choziba.

Het klooster is bereikbaar via een voetgangersbrug over Wadi Qelt, waarvan velen geloven om Psalm 23's "vallei van de schaduw des doods" te zijn. De vallei loopt parallel met de oude Romeinse weg naar Jericho, het decor voor de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan (Lukas 10:29–37). Het klooster staat open voor pelgrims en bezoekers.

Het werd opgericht tijdens de Byzantijnse periode in de buurt van Jericho, werd verwoest door de Perzen in 614 na Christus, herbouwd in de 12e eeuw tijdens de kruisvaardersperiode, verlaten na hun nederlaag, en herbouwd door Griekse monniken vanaf het einde van de 19e eeuw. De locatie van het klooster wordt in verband gebracht met het leven van Elia en dat van de ouders van de Maagd Maria. Dat, in combinatie met de oosters-orthodoxe heiligen wiens relikwieën in het klooster worden bewaard, maakt het tot een intens bedevaartsoord.