Het Paleis van Mukden, ook Paleis van Moekden (Vereenvoudigde Chinees: 盛京宫殿, Traditioneel Chinees: 盛京宮殿,Pinyin: Shèngjīng Gōngdiàn) of Keizerlijk paleis van Shenyang (Vereenvoudigde Chinees: 沈阳故宫, Traditioneel Chinees: 瀋陽故宮,Pinyin: Shěnyáng Gùgōng) was het voormalige keizerlijk paleis van de vroege door Mantsjoes geleide Qing-dynastie. Het werd gebouwd in 1625 en de eerste drie Qing-keizers woonden er van 1625 tot 1644. Sinds de ineenstorting van de keizerlijke overheersing in China is het paleis omgebouwd tot een museum dat nu ligt in het centrum van Shenyang, hoofdstad van de huidige Chinese provincie Liaoning.

De eerste gebouwen van het paleis werden gebouwd in 1625 in opdracht van Nurhaci, de stichter van de latere Jin-dynastie, die later de Qing-dynastie werd. In 1631 gaf Hong Taiji, de opvolger van Nurhaci, opdracht tot een uitbreiding van het paleis. Vanaf het begin werd het Mukdenpaleis gebouwd om te lijken op de Verboden Stad in Peking, waarbij de Jin/Qing zich voordeden als directe rivalen van de Ming-dynastie, die in die tijd over China heerste. Het heeft echter ook architectonische elementen van Mantsjoe en Tibetaanse stijlen.

Na de val van de Ming-dynastie en de inbeslagname van Peking door de Qing in 1644 verloor het Mukden-paleis zijn status als officiële residentie van de Qing-keizers aan de Verboden Stad. Vanaf dat moment werd het een regionaal paleis. Het wordt echter niet vergeten, want in 1780 liet keizer Qianlong het paleis opnieuw vergroten en verbleven bijna alle Qing-keizers minstens één keer per jaar in het Paleis van Mukden.

Na het verlies van alle officiële status na de revolutie van 1911 werd het Paleis van Mukden in 1955 omgevormd tot het Shenyang Keizerlijk Paleis Museum.