Świątynie jaskini Badami to kompleks hinduskich i jainskich świątyń jaskiniowych znajdujących się w Badami, mieście w dystrykcie Bagalkot w północnej części Karnataki w Indiach. Jaskinie są ważnymi przykładami indyjskiej architektury wykutej w skale, zwłaszcza architektury Badami Chalukya, a najwcześniejsze daty pochodzą z VI wieku. Badami to nowoczesna nazwa i była wcześniej znana jako Vataapinagara, stolica wczesnej dynastii Chalukya, która rządziła znaczną częścią Karnataki od VI do VIII wieku. Badami znajduje się na zachodnim brzegu sztucznego jeziora otoczonego glinianą ścianą z kamiennymi schodami; jest otoczony od północy i południa fortami zbudowanymi w późniejszych czasach. Jaskinie te zostały odkryte przez Stellę Kramrisch w 1924 roku.

Świątynie jaskini Badami to jedne z najwcześniejszych znanych przykładów świątyń hinduistycznych w regionie Dekan. Wraz ze świątyniami w Aihole przekształcili dolinę rzeki Mallaprabha w kolebkę architektury świątynnej, która wpłynęła na elementy późniejszych świątyń hinduistycznych w innych częściach Indii.

Jaskinie od 1 do 4 znajdują się na skarpie wzgórza w miękkiej formacji z piaskowca Badami, na południowy wschód od miasta. W Jaskini 1, wśród różnych rzeźb hinduskich bóstw i motywów, wyróżnia się rzeźba przedstawiająca tańczącego Śiwę Tandawę jako Nataraję. Jaskinia 2 jest w większości podobna do Jaskini 1 pod względem układu i wymiarów, zawiera hinduskich poddanych, z których największa jest płaskorzeźba Wisznu jako Trivikrama. Największą jaskinią jest Cave 3, w której występuje Wisznu i jest to również najbardziej misternie wyrzeźbiona jaskinia w kompleksie. Jaskinia 4 poświęcona jest czczonym postaciom dżinizmu. Wokół jeziora Badami ma dodatkowe jaskinie, z których jedna może być jaskinią buddyjską. Kolejną jaskinię odkryto w 2015 roku, około 500 metrów (1600 stóp) od czterech głównych jaskiń, z 27 rzeźbami hinduskimi.