Wielki Budda Tajlandii, znany również jako Wielki Budda, Wielki Budda Tajlandii, Phra Buddha Maha Nawamin i mahaminh sakayamunee visejchaicharn (thai: พระ พุทธมหา มินทรศากยมุนี ศรีวิเศษชัยชาญ ศรีวิเศษชัยชาญ ; rtgs: Phra Phuttha Maha Nawaminthara Sakkayamuni Si Wiset Chai Chan), w listopadzie 2018 r. najwyższy posąg w Tajlandii, drugi najwyższy posąg w Azji Południowo-Wschodniej i dziewiąty najwyższy na świecie.

Posąg ten, znajdujący się w świątyni Wat Muang w prowincji Ang Thong, ma 92 m ( 300 stóp) wysokości i 63 m (210 stóp) szerokości. Budowę rozpoczęto w 1990 roku, a zakończono w 2008 roku. Jest pomalowany na złoto i wykonany z betonu. Budda jest w pozycji siedzącej zwanej Postawą Maravijaya.

Posąg został zbudowany na polecenie Phra Kru Vibul Arjarakhun, pierwszego opata świątyni Wat Muang, aby upamiętnić króla Tajlandii Bhumibola. Posąg został zbudowany z ofiarowanych pieniędzy od wiernych buddystów, uznając to za akt zasługi. Budżet wydany na posąg wyniósł około 104 200 000 bahtów. Uważa się, że niedaleko posągu znajduje się świątynia Wat Muang. Dokładne pochodzenie świątyni nie jest znane, gdyż pierwotna świątynia została zniszczona w XVII wieku podczas wojny z Birmańczykami - najechali oni i splądrowali dawną stolicę Tajlandii Ayutthaya. Odbudowa Wat Muang trwała długo i została zakończona dopiero w 1982 roku, a 8 lat później rozpoczęto prace nad „Wielkim Buddą”, które ukończono 18 lat później. W pobliżu znajdują się kolejne rzeźby przedstawiające bogów, królów Tajlandii oraz wydarzenia wojny syjamo-birmańskiej. Również wokół Buddy znajduje się park, w którym rosną kwiaty lotosu.