Huaca Pucllana lub Huaca Juliana (prawdopodobnie z Quechua wak'a lokalna świątynia bóstwa opiekuńczego, święte miejsce, święta gra pukllana) to wielka piramida z cegły i gliny położona w dzielnicy Miraflores w centralnej Limie , Peru, zbudowany z siedmiu naprzemiennych platform. Służył jako ważny ośrodek ceremonialny i administracyjny dla rozwoju kultury Limy, społeczeństwa, które rozwinęło się na środkowym wybrzeżu Peru w latach 200-700 ne.

W zamierzonym celu, aby elitarni duchowni (którzy politycznie rządzili kilkoma dolinami na tym obszarze) wyrazili swoją całkowitą władzę religijną i zdolność do kontrolowania wykorzystania wszystkich naturalnych zasobów wodnych (wody słonej i słodkiej) w strefy, w Huaca zbudowano Wielką Piramidę.

Jako całość, struktura jest otoczona placem lub centralnym placem, który graniczy z zewnętrznymi granicami, oraz dużą strukturalną ścianą dzielącą ją na dwie oddzielne sekcje. W jednej sekcji znajdowały się ławki i ślady głębokich dołów, w których składano ofiary z ryb i innych organizmów morskich, aby zyskać przychylność bogów. Druga część to obszar administracyjny. Na tym obszarze znajdują się różne małe gliniane konstrukcje i chaty wykonane z adobe - z niektórymi nadal stojącymi ścianami - których funkcją wydawało się być dziedzińce i tarasy ogrodzenia o długości ponad 500 metrów, szerokości 100 i wysokości 22.

Odkryto inne szczątki należące do kultury Wari (500 – 1000 ne), która miała bezpośredni wpływ na społeczeństwo kultury limy pod koniec jej okresu. Na szczególną uwagę zasługują szczątki „Señor de los Unkus” (Pana Unkus), które należały do u200bu200bpierwszego grobowca w centrum ceremonialnym, który został odkryty w stanie nienaruszonym. W tym grobowcu znajdują się trzy oddzielne całuny grobowe zawierające szczątki trzech osób dorosłych - z których dwie mają maski - oraz złożonego w ofierze dziecka.