Imamzadeh Ahmad (perski: امامزاده احمد) to imamzadeh w Isfahanie w Iranie. Imamzadeh składa się z grobowca, od którego na północ i zachód znajdują się dwa iwany; grób wychodzi na rozległy dziedziniec, na którym pochowanych jest kilka sławnych osób, takich jak córka Amira Kabira oraz siostra i żona Nasera al-Din Shaha. Sam emamzadeh był prawdopodobnie synem sułtana Alego, który został pochowany w Mashhad-e Ardehal.

Najstarsza część konstrukcji to pojedynczy kawałek białego kamienia o długości 3 m (9,8 stopy). . Kamień umieszczono pod drewnianym siatkowym oknem wychodzącym na aleję. Mówi się, że jest to kawałek kamienia Somnatha. O kamieniu Somnath Jaberi Ansari pisał w historii Isfahanu i Rey w następujący sposób:

„Mahmud z Ghazni przywiózł kamień na pamiątkę z Somnath w Indiach. Mówi się, że był to część najważniejszego bożka w tej krainie. Kamień ten został przeniesiony do Isfahanu i sto lat później przecięto go na pół i zrobiono kamiennym korytem z jednej połowy w szkole Vazir Tahmasb, a drugą połowę ciągnięto po ziemi (za zademonstrowanie pogardy bożka), a następnie zabrano ją do emamzadeh Ahmad”. i>

Emamzadeh Ahmad został zbudowany w epoce Seldżukidów, ale obecna konstrukcja należy do epoki Safavidów. Sufit mauzoleum pokrywają prace Muqarnasa. Wokół grobowca znajduje się wiersz złotym pismem Nastaliq, w którym Zellossoltan wspomniał o dokonanych przez niego naprawach i przebudowie tej budowli.

W przeciwieństwie do nielicznych dekoracji grobowca imamzadeha, grób córki Amira Kabira i Nasera al. - Siostra i żona Din Shah Qajara zostały w pełni ozdobione sztukaterią, malarstwem i dekoracją lustrzaną.