Świątynia Nathlaung Kyaung (sanskryt: नाथ्लौंग क्यौंग, birmański: နတ်လှောင်ကျောင်း [naʔl̥àʊɰ̃ tɕáʊɰ̃]; dosłownie „świątynia ograniczająca duchy”) to świątynia hinduska poświęcony Wisznu. Świątynia znajduje się wewnątrz murów miejskich starego Bagan w Birmie (współrzędne: 21.168965° N, 94.862738° E).

Świątynia Nathlaung Kyaung znajduje się na zachód od świątyni Thatbyinnyu i jest jedyną pozostałą Świątynia hinduska w Bagan. Świątynia Nat-Hlaung Kyaung jest jedną z najstarszych świątyń w Bagan i została zbudowana w XI wieku za panowania króla Anawrathy. Niektórzy historycy uważają, że świątynia została zbudowana w X wieku, za panowania króla Nyaung-u Sawrahana (znanego również jako Taungthugyi). Świątynia została pierwotnie zbudowana dla hinduskich Indian birmańskich z XI wieku, w tym kupców i braminów w służbie króla. Wiele budowli pierwotnej świątyni zniknęło, chociaż główna sala pozostała. Pierwotnie świątynia zawierała posągi 10 Awatarów Wisznu, w tym Gautamy Buddy; jednak dzisiaj pozostało tylko siedem. Murowana świątynia była odizolowana i nienaprawiana przez wiele lat, uszkodzona przez trzęsienia ziemi.

Świątynia jest ustawiona na kwadratowym szablonie ze stromymi wznoszącymi się górnymi tarasami. Być może został zbudowany przez indyjskich rzemieślników sprowadzonych do Bagan (Pagan) w X wieku naszej ery, aby pracować nad nim i innymi świątyniami. Jako najstarsza świątynia w Bagan, jej styl wpłynął i zainspirował wiele innych budowli buddyjskich, które nastąpiły później. Inna legenda mówi, że świątynia została zbudowana w celu przechowywania wszystkich nat z innych świątyń, aby buddyzm mógł się zadomowić w Królestwie Bagan.