Park Narodowy Rzeki Podziemnej Puerto Princesa (ang. Puerto Princesa Subterranean River National Park, tag. Pambansang Liwasang Ilog sa Ilalim ng Lupa ng Puerto Princesa, zwany również Parkiem Narodowym Podziemnej Rzeki Saint Paul – ang. Saint Paul Subterranean River National Park) – park narodowy położony na Filipinach, w regionie Mimaropa, na wyspie Palawan. Zajmuje powierzchnię 22 202 ha.
Jest to obszar chroniony w ramach Krajowego Zintegrowanego Systemu Obszarów Chronionych (NIPAS), ustanowiony 12 listopada 1999 roku. 4 grudnia 1999 roku park został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, spełniając kryterium VII oraz X. 11 listopada 2011 roku park został wybrany jako jeden z nowych siedmiu cudów natury. Informacja ta została oficjalnie potwierdzona 28 stycznia 2012 roku.
Park Narodowy Rzeki Podziemnej Puerto Princesa (ang. Puerto Princesa Subterranean River National Park, tag. Pambansang Liwasang Ilog sa Ilalim ng Lupa ng Puerto Princesa, zwany również Parkiem Narodowym Podziemnej Rzeki Saint Paul – ang. Saint Paul Subterranean River National Park) – park narodowy położony na Filipinach, w regionie Mimaropa, na wyspie Palawan. Zajmuje powierzchnię 22 202 ha.
Jest to obszar chroniony w ramach Krajowego Zintegrowanego Systemu Obszarów Chronionych (NIPAS), ustanowiony 12 listopada 1999 roku. 4 grudnia 1999 roku park został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, spełniając kryterium VII oraz X. 11 listopada 2011 roku park został wybrany jako jeden z nowych siedmiu cudów natury. Informacja ta została oficjalnie potwierdzona 28 stycznia 2012 roku.
Już od czasów starożytnych lokalne plemię Batak wiedziało o istnieniu dużej podziemnej rzeki w tych trudno dostępnych górach. Mieszkańcy tego ludu wierzyli, że w jaskini mieszka zły duch i bali się do niej wchodzić.
W źródłach pisanych jaskinia po raz pierwszy została wspomniana w 1887 roku przez Deana C. Worcestera, naukowca University of Michigan.
Na początku XXI wieku prowadzone były intensywne badania tego regionu krasowego. Brały w nich udział między innymi wyprawy z Filipin, Australii, Włoch, czy Niemiec. Badacze odwzorowali ponad 24 kilometrów korytarzy jaskiń oraz zebrali bogaty materiał badawczy tutejszej fauny.
W latach 2007–2008 włoska grupa speleologów odkryła w jaskini jedną z największych komór jaskiniowych na świecie. Na ich cześć została nazwana Italian's Chamber. Sala ta ma do 360 m długości, do 140 m szerokości i 80 m wysokości. Szacunkowa jej pojemność w przybliżeniu wynosi 2,5 mln m³[1].
Dodaj komentarz