Klasztor San Lorenzo de Trasouto, obecnie nazywany pazo de San Lorenzo, to zespół budynków pochodzenia monastycznego położonych w Santiago de Compostela, a konkretnie w obszar poza murami, poza murami miasta. Pomimo tego, że pierwsze budowle pochodzą z 1216 roku, na przestrzeni dziejów będzie przechodził szereg modyfikacji, zarówno w XV, jak i na początku XVI wieku, w momentach, w których dokonywano rozbudowy, np. zakrystii.^[1]u200b

Ostatecznie został przekształcony w budynek do użytku prywatnego, zmieniając nazwę na pazo, po konfiskacie Juana Álvareza Mendizábala, już w XIX wieku.^[2]u200b

W 1979 roku został uznany za pomnik narodowy.^{[2]< /góra>u200b}

W 2015 roku, w wyniku zatwierdzenia przez UNESCO rozszerzenia Camino de Santiago w Hiszpanii do „Caminos de Santiago de Compostela: Camino Francés y Caminos del Norte de España”, Hiszpania przesłała jako dokumentację „Inwentarz Retrospektywa — elementy powiązane» (Inwentarz retrospektywny — elementy powiązane), w którym klasztor San Lorenzo de Trasouto pojawia się pod numerem 848. ^[3]u200b