Brama Serrans lub Brama Serranos (Walencja: Porta dels Serrans, Walencja: < /small>[ˈpɔɾta ðels seˈrans]; hiszpański: Puerta de Serranos, [ˈpweɾta ðe seˈranos]), również znane jako Serrans Towers lub Serranos Towers (Walencja: Torres dels Serrans, Walencja: [ˈtorez ðels seˈrans]; hiszpański: Torres de Serranos< /i>, [ˈtorez ðe seˈranos]) jest jednym z dwanaście bram, które stanowiły część starożytnego muru miejskiego, Muru Chrześcijańskiego (Muralla cristiana), miasta Walencji w Hiszpanii. Został zbudowany w stylu gotyku walenckiego pod koniec XIV wieku (między 1392 a 1398). Jego nazwa prawdopodobnie wynika z położenia w północno-wschodniej części starego centrum miasta, co czyni go punktem wejścia dla drogi królewskiej (camí ral) łączącej Walencję z comarcą lub dzielnicy Els Serrans (wzdłuż drogi prowadzącej na północny zachód w kierunku gór otaczających Teruel i ostatecznie prowadzącej do Saragossy), a także wjazdu na drogę królewską do Barcelony, lub ponieważ większość osadników w pobliżu czasy Jakuba I Aragońskiego pochodziły z okolic Teruel, którego mieszkańcy byli często nazywani przez Walencji serrans (lud górski). Alternatywnie, brama mogła zostać nazwana na cześć ważnej rodziny, Serran, która mieszkała na ulicy o tej samej nazwie.

Jest to ważny punkt orientacyjny i jeden z najlepiej zachowanych zabytków Walencji. Ze starożytnego muru miejskiego, który został zburzony w 1865 roku na rozkaz gubernatora prowincji Cirilio Amorós, tylko wieże Serrans, XV-wieczne wieże Quart oraz kilka innych pozostałości archeologicznych i ruin, takich jak Brama Żydowska (< i>Puerta de los Judíos), przetrwały. Torres de Serrans zostały zbudowane w 14 wieku, 1392, przez Pere Balaguer. Był głównym wjazdem do miasta i pierwotnie miał funkcję obronną. Od 1586 do 1887 roku wieże służyły jako więzienie dla szlachty.