Rezydencja księcia Gonga (chiń. 恭王府, Gōng Wáng Fǔ) – pochodząca z okresu dynastii Qing dawna rezydencja książęca, największa w Pekinie i najlepiej zachowany tego typu obiekt. Ulokowana jest nad brzegiem jeziora Qianhai, na północ od parku Beihai, niedaleko północno-zachodniego krańca Zakazanego Miasta.
Rezydencja księcia Gonga (chiń. 恭王府, Gōng Wáng Fǔ) – pochodząca z okresu dynastii Qing dawna rezydencja książęca, największa w Pekinie i najlepiej zachowany tego typu obiekt. Ulokowana jest nad brzegiem jeziora Qianhai, na północ od parku Beihai, niedaleko północno-zachodniego krańca Zakazanego Miasta.
Pałac został wzniesiony około 1777 roku, jako rezydencja Heshena, skorumpowanego faworyta cesarza Qianlonga[1]. Po śmierci Qianlonga i straceniu Heshena przez nowego cesarza Jiaqinga w pałacu zamieszkał 17. syn poprzedniego władcy, Junwang[2]. Ostatecznie w 1851 roku cesarz Xianfeng przekazał rezydencję swojemu bratu Yixinowi, księciu Gong[3].
Po upadku monarchii własność pałacu przechodziła z rąk do rąk i pełnił on różnorakie funkcje; w okresie rewolucji kulturalnej mieściła się tu fabryka klimatyzatorów[2]. W 1982 obiekt został uznany za zabytek i przeszedł gruntowną renowację. W 1996 roku został udostępniony dla zwiedzających.
Dodaj komentarz