Pustynia Tatacoa jest drugą co do wielkości suchą strefą Kolumbii po półwyspie Guajira. Zajmuje ponad 330 kilometrów kwadratowych. Region ten znajduje się na północ od departamentu Huila, 38 km od miasta Neiva w Kolumbii i 15 km (9 mil) od Natagaima w Tolimie. Jest znany jako bogate złoże skamieniałości i jako cel turystyczny. Pustynia Tatacoa ma dwa charakterystyczne kolory: ochrę w rejonie Cuzco i szarość w rejonie Los Hoyos.

Tatacoa, czyli Dolina Smutków, jak nazwał ją w 1538 roku konkwistador Gonzalo Jiménez de Quesada, nie jest pustynią, ale tropikalnym suchym lasem. Nazwa „Tatacoa”, również nadana przez Hiszpanów, odnosi się do grzechotników. W okresie trzeciorzędu było bardziej wilgotne, z tysiącami kwiatów i drzew, ale stopniowo wysychało, by stać się suchą strefą.