Mury Trabzonu (lub „Mury Trebizondy”) to seria murów obronnych otaczających stare miasto miasta Trabzon w północno-wschodniej Turcji. Fortyfikacje są czasami nazywane Zamkiem Trabzon (po turecku: Trabzon Kalesi). Nie pełniły one jednak funkcji zamku, a raczej murów miejskich. Zbudowane na fundamentach z czasów rzymskich, z wyciętymi kamieniami z dawnych budowli znajdujących się na miejscu, mury rozciągają się od wzgórza na tyłach starego miasta do brzegu Morza Czarnego. Mury dodatkowo podzieliły miasto na trzy części; Górne Miasto lub „twierdza” (Yukari Hisar), Średnie Miasto (Orta Hisar) i Dolne Miasto (Aşağı Hisar). Górne i środkowe miasta otoczone są stromymi wąwozami przeciętymi przez strumienie Zagnos (Iskeleboz) i Tabakhane (Kuzgun) odpowiednio na zachodzie i wschodzie, podczas gdy dolne miasto rozciąga się na zachód od Zagnos (patrz plan po prawej).

Górne Miasto pełniło funkcję cytadeli i akropolu miasta. Uważa się, że cytadela została zbudowana jako pierwsza konstrukcja w 2000 roku p.n.e. Niektóre wczesne źródła wspominają o istnieniu ruin takich budowli jak hipodrom, wieża, łaźnia i pałac. Cytadela przechodziła w historii różne modyfikacje. Mury Twierdzy Górnej są wyższe niż pozostałych części. Jest ufortyfikowany od południa wyższymi i grubszymi murami i wieżami. W czasach rzymskich zbudowano akwedukt, który zaopatrywał Górne Miasto w słodką wodę. Do Górnego Miasta można było dostać się poprzez podwójną bramę z Miastem Środkowym. Na Górnym Mieście znajdował się pałac cesarski Cesarstwa Trebizondy. Po kapitulacji miasta siłom osmańskim obok pałacu zbudowano niewielki meczet. Niektóre epigrafy z epoki osmańskiej, odnalezione pomiędzy murami cytadeli, można zobaczyć w Muzeum w Trabzonie.

Średnie Miasto, które zostało zbudowane przez Aleksego II Trebizondy (panującego w latach 1297–1330), jest kontynuacją górnej i dolnej części. Nie ma regularnej formy. Jej dwie bramy, Imaret Kapı (dosłownie: Brama Kuchni Jałmużnej) i Zağanos Kapı (Brama Zaganos Pasha), położone są na zachodzie. Ma jeszcze dwie bramy po drugiej stronie, Tabakhane Kapısı (Brama Garbarni) i Kule Kapı (Brama Wieża). Godne uwagi budynki to Meczet Orta Hisar (kościół Panagia Chrysocephalos), rezydencja gubernatora, most Zağanos, Kule Hamamı (łaźnia w wieży), Çifte Hamma (bliźniacza łaźnia), Meczet Amasya, Meczet Şirin Hatun i Meczet Musa Paszy.

< p>Dolne Miasto rozciąga się na zachód od Wieży Zağanos aż do morza. Również tę część obwarowań zbudował Aleksy II Trebizond. Natomiast inskrypcja z tughrą osmańskiego sułtana Mehmeda II (panującego w latach 1444–46 i 1451–81) znajduje się nad bramą w Moloz Tabya (dosłownie: Bastion Gruzowy). Na wschodzie znajdują się dwie bramy, Pazarkapı (Brama Targowa) i Mumhane Kapı (Brama Chandlery). Historyczne budynki wokół Dolnej Twierdzy to Meczet Molla Siyah (kościół św. Andrzeja), Meczet Hoca Halil, Meczet Pazarkapı, rezydencje Kundupoğlu i Yarımbıyıkoğlu, Sekiz Düzenli Hamam (wanna), Tophane Hamamı (wanna), Hacı Arif Hamamı (wanna) i İskender Fontanny Paszy.

Większość murów miejskich nadal stoi i należy do najstarszych budynków w mieście. Tak naprawdę ich najstarsza część datuje się na I wiek naszej ery, w czasach Cesarstwa Rzymskiego. Źródła historyczne podają informacje o starszych etapach ich budowy. Ksenofont, który odwiedził miasto w V w. p.n.e. również wspomniał o istnieniu murów miejskich.

W 1921 r. władze miejskie nakazały części pozostałych chrześcijan w mieście rozebrać kamień z epoki Komnenów twierdzy i wykorzystać gruz do budowy dróg.

W XX wieku doliny po zachodniej i wschodniej stronie środkowych i górnych miast zostały zabudowane nielegalnymi konstrukcjami, w niektórych przypadkach zasłaniającymi widok na miasto. ściany. W ciągu ostatnich dwóch dekad gmina Trabzon zainicjowała szereg projektów przebudowy wokół starego miasta. Od 2017 roku zachodnia dolina Zagnos została przekształcona w park z niezakłóconym widokiem na ściany i akwedukt, a nielegalne konstrukcje we wschodniej dolinie Kuzgun (lub Tabakhane) zostały zburzone. Dolina Kuzgun docelowo również zostanie przekształcona w park.