Taposiris Magna është një qytet i themeluar nga faraoni Ptolemeu II Filadelfus midis 280 dhe 270 para Krishtit. Emri do të thotë "varri i madh i Osiris", të cilin Plutarku e identifikon me një tempull egjiptian në qytet.

Pasi Aleksandri i Madh pushtoi Egjiptin në 332 para Krishtit dhe themeloi Aleksandrinë, qyteti i Taposiris Magna u bë një qendër për festën fetare të Khoiak. Mbretëria Ptolemeike, dinastia e fundit egjiptiane, u krijua pas kësaj, si një shtet grek gjatë kësaj periudhe helenistike që zgjati deri në vdekjen e Kleopatrës VII në 30 para Krishtit. Napoleoni mbërriti në Egjipt gjatë vitit 1798 dhe shkencëtarët francezë më pas kryen një studim të arkitekturës së qytetit të botuar në Description de l'Égypte

Në shekullin e njëzetë, gërmimet e vendit filluan nën drejtimin e italianit, Evaristo Breccia. Callisthenes thotë se Aleksandri i Madh e vizitoi qytetin gjatë rrugës për në Siwa Oasis, gjë që i jep besim teorisë se atje duhet të ketë qenë një qytet në periudhën helenistike.