Teqja e Bllagajt
Teqja në Blagaj gjendet në burimin e lumit Buna, jo shumë larg qendrës së Blagajt afër Mostarit në Bosnje dhe Hercegovinë. Ai përfaqëson një objekt të vlefshëm sakralo-rezidencial të arkitekturës islame në Bosnje dhe Hercegovinë, me tipare shumë të theksuara që dolën nga ndikimi i barokut në arkitekturën osmane. Komisioni për ruajtjen e monumenteve kombëtare, në seancën e mbajtur nga 6 deri më 11 dhjetor 2003 në Sarajevë, mori vendim që Teqja në Bllagaj të shpallet monument kombëtar i Bosnjës dhe Hercegovinës. Ky vendim është marrë nga Komisioni në këtë përbërje: Zeynep Ahunbay, Amra Haxhimuhamedoviq, Dubravko Lovrenoviq, Ljiljana Shevo (kryetare) dhe Tina Wik.
Sufizmi i ka rrënjët në jetën e Profetit Muhamed, i cili dikur ishte i vetëm në lutje. Kur në shekullin e 12-të sufizmi mori forma institucionale të shprehjes dhe kur u krijuan tarikatet e para (vëllazëritë sufiste), ky fenomen u reflektua edhe në shfaqjen e një forme të re arkitekturore, me emra të ndryshëm: h...Lexo akoma
Teqja në Blagaj gjendet në burimin e lumit Buna, jo shumë larg qendrës së Blagajt afër Mostarit në Bosnje dhe Hercegovinë. Ai përfaqëson një objekt të vlefshëm sakralo-rezidencial të arkitekturës islame në Bosnje dhe Hercegovinë, me tipare shumë të theksuara që dolën nga ndikimi i barokut në arkitekturën osmane. Komisioni për ruajtjen e monumenteve kombëtare, në seancën e mbajtur nga 6 deri më 11 dhjetor 2003 në Sarajevë, mori vendim që Teqja në Bllagaj të shpallet monument kombëtar i Bosnjës dhe Hercegovinës. Ky vendim është marrë nga Komisioni në këtë përbërje: Zeynep Ahunbay, Amra Haxhimuhamedoviq, Dubravko Lovrenoviq, Ljiljana Shevo (kryetare) dhe Tina Wik.
Sufizmi i ka rrënjët në jetën e Profetit Muhamed, i cili dikur ishte i vetëm në lutje. Kur në shekullin e 12-të sufizmi mori forma institucionale të shprehjes dhe kur u krijuan tarikatet e para (vëllazëritë sufiste), ky fenomen u reflektua edhe në shfaqjen e një forme të re arkitekturore, me emra të ndryshëm: hanikah, teqe, zavije, derga, ribat etj. Sufizmi u shfaq në të gjitha pjesët e Perandorisë Osmane . Ai la gjurmë në letërsi, filozofi dhe në jetën e vetë popullatës myslimane. Anëtarë të atij drejtimi janë dervishët të cilët ndahen në disa rende.
Në Bosnje dhe Hercegovinë zakonisht përdoret emri tekija, ndonëse dalin edhe emrat zavija dhe hanikah, me një kuptim pak të modifikuar. Në Bosnje dhe Hercegovinë kishte disa urdhra dervishësh dhe ato u përhapën në të gjithë territorin e saj, kështu që në atë kohë nuk kishte asnjë vend të madh që të mos kishte të paktën një teqe.
Kompleksi i Teqes në Bllagaj është ndërtuar pas vendosjes së sundimit osman në Hercegovinë, më së voni rreth vitit 1520. Fillimisht u drejtua nga urdhri Bektashi, dhe më vonë, në shekullin e 18-të, pas rinovimit nga myftiu i Mostarit Zijaudin Ahmed-ibn-Mustafa, do të bëhet qendra e grumbullimit të Halvetive.
Teqja e Bllagajit u dëmtua dhe u rindërtua disa herë nga shembja e shkëmbit dhe gurëve mbi burim. Me kërkesë të Açik Pashës (Muhamed Hindi), i cili u bë sheik i kësaj teqeje në vitin 1848, Omer Pashë Latasi urdhëroi restaurimin e parë të teqesë, turbesë dhe musarfihanës në vitin 1851. Tridhjetë vjet pas restaurimit, teqeja u shkatërrua kur mbi të ra një shkëmb.
Pas studimeve të shumta në verën e vitit 1952, Instituti Kombëtar për Mbrojtjen e Monumenteve të Kulturës i Republikës Popullore të Bosnjë-Hercegovinës filloi restaurimin e turbetit dhe musafirhanës me qëllim që teqeja të vinte sa më plotësisht në gjendjen e saj origjinale. dhe duke ruajtur përshtypjen e lashtësisë. Aty ku materiali nuk është i dukshëm, janë përdorur disa materiale të reja si tulla dhe druri i sharruar. Struktura e çatisë, e cila ishte pothuajse tërësisht e shkatërruar, ishte prej druri të sharruar. Tavanet dhe trarët e tavanit mbi turbën dhe në papafingo, si dhe tavani në lozhë dhe kuzhinë janë bërë me dërrasa të planifikuara. Dyshemetë pothuajse në të gjitha dhomat janë ndërruar dhe kjo është bërë nga dërrasat e vjetra.
Gjatë luftës së vitit 1993, objekti pësoi dëmtime të vogla në çatinë dhe kurorën e fasadës perëndimore, e cila u riparua pas përfundimit të luftës.
Teqja punoi aktivisht deri në vitin 1925. kur i vdiq shehu i saj i fundit Sejdo Shehoviq. Që nga Lufta e Dytë Botërore, puna e dervishëve dhe teqeve ishte e ndaluar zyrtarisht në Bosnje dhe Hercegovinë. Koleksioni menaxhohej nga Muzeu Kombëtar i Bosnjë dhe Hercegovinës deri në fillim të viteve 1970. Që atëherë e deri në vitin 1974. zyrtarisht ishte pa titull, kur bashkësia islame e mori sërish dhe filloi ta përdorë dhe ta mbrojë nga përkeqësimi i mëtejshëm.
Shto një koment të ri