หลังเกิดน้ำท่วมใหญ่เมื่อ ค.ศ. 1916 เนเธอร์แลนด์ได้ตัดสินใจปิดล้อมอ่าวเซาเดอร์เซและถ่ายน้ำออกเพื่อสร้างผืนดินขึ้นในโครงการ เซาเดอร์เซเวิร์ค (Zuiderzee Works) เริ่มต้นดำเนินการอย่างเป็นทางการในปี ค.ศ. 1932 นับตั้งแต่ที่ได้มีการสร้างเขื่อนอัฟสเลาต์ไดค์แล้วเสร็จ หลังจากนั้น มีการแบ่งพื้นที่อ่าวเป็นอ่าวไอส์เซิลเมร์และมาร์เกอร์เมร์ รัฐบาลมีแผนจะสูบน้ำออกเพื่อสร้างผืนดินขึ้นใหม่ชื่อ มาร์เกอร์วาร์ด เช่นกันแต่แผนนี้ได้ถูกยกเลิกไปเนื่องจากเหตุผลทางเศรษฐกิจ

ส่วนแรกของผืนดินใหม่แล้วเสร็จในปี ค.ศ. 1942 ก่อนที่ส่วนต่อๆมาจะแล้วเสร็จในปี ค.ศ. 1968 แต่มีการเปลี่ยนแผนหลังสงครามโลกครั้งที่สอง โดยให้มีการรักษาแนวคูคลองเดิมที่แบ่งระหว่างผืนดินใหม่กับผืนดินเดิมเอาไว้ เพื่อให้เมืองชายฝั่งของผืนดินเดิมยังมีทางออกทะเล และเป็นการรักษาระดับน้ำให้เสถียร ทำให้ผืนดินเฟลโฟโปลเดอร์สที่ได้เพิ่มมาใหม่นี้กลายเป็นเกาะเทียมที่เชื่อมต่อกับแผ่นดินหลักด้วยสะพาน

ในปี ค.ศ. 1986 เทศบาลของเกาะได้ลงประชามติให้แยกตัวเป็นจังหวัดใหม่ กลายเป็นจังหวัดล่าสุดในเนเธอร์แลนด์