El Serrallo เป็นเขตการเดินเรือและท่าเรือของเมืองตาราโกนา

มีจุดเริ่มต้นในช่วงกลางของ ศตวรรษที่ XIX เมื่อการก่อสร้างทางรถไฟสาย Tarragona-Reus-Montblanc - Lleida และการขยายตัวของท่าเรือ Tarragona จำเป็นต้องเวนคืนที่ดินติดกับหาดทรายที่ซึ่งชาวประมงอาศัยอยู่ซึ่งถูกย้ายไปที่ชายหาด Llatzeret และได้รับอนุญาตให้สร้างบ้านเรือนตราบเท่าที่พวกเขาทำ ไม้และล้อเพื่ออำนวยความสะดวกในการเคลื่อนย้ายเมื่อเหมาะสมกับเจ้าหน้าที่ทหาร ถือเป็นจุดเริ่มต้นของย่านนี้ จากนั้นเป็นต้นมา ย่านนี้จะเริ่มเป็นที่รู้จักในชื่อ "el Serrallo" ซึ่งเป็นชื่อที่มาจากสงครามแอฟริกาในปี 1859-1860

อย่างไรก็ตาม ตาร์ราโกนามีประเพณี 'การทำประมงที่เป็นเอกสารมาอย่างยาวนาน กิจกรรมตั้งแต่ศตวรรษที่ xiii; ร้านค้าริมทะเล กระท่อมไม้ ได้รับการบันทึกไว้ตั้งแต่ศตวรรษที่ xiv กระจัดกระจายไปตามชายหาดมิราเคิลและต่อมาในบริเวณปาก Francolí ในช่วงศตวรรษที่ xviii ผู้คนในทะเลอาศัยอยู่ในเมืองโดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนบน ในปี ค.ศ. 1736 มีลูกเรือ 6 คนและชาวประมง 27 คนพร้อมบ้านของตัวเอง ไม่ใช่ทั้งหมด คนจนที่สุดยังคงอาศัยอยู่บนชายหาดหน้า Carrer del Mar

ในตอนต้นของศตวรรษ ในปี 1803 คณะกรรมการถูกสร้างขึ้นโดยมีจุดประสงค์เพื่อร่างแผนของ พื้นที่ทางทะเล ไม่นานหลังจากนั้น ในปี ค.ศ. 1806 วิศวกร Antoni López Sopella ได้บันทึกการวางแผนพื้นที่ใกล้เคียง อย่างไรก็ตาม ยังไม่ถึงปี พ.ศ. 2411 ที่การก่อสร้างขั้นสุดท้ายได้รับอนุญาต ทีละเล็กทีละน้อย ได้ที่ดินในทะเล การก่อสร้างบ้านเพิ่มขึ้น และสร้างท่าเรือประมงที่นั่น สถาปัตยกรรมของบ้านเรือนเป็นแบบเรียบง่าย และบริเวณใกล้เคียงมีสถาปัตยกรรมทางทะเลที่ทำให้มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวเมื่อเทียบกับย่านอื่นๆ ในตาราโกนา ถนนก็แคบและมีการระบายอากาศน้อย ในช่วงเวลาสั้นๆ ในปี 1880 โบสถ์ Sant Pere ถูกสร้างขึ้นบนป้อมปราการ Francolí หนึ่งในผู้สนับสนุนหลักของย่านนี้คือ Anicet Espinach นักการเงินและนายธนาคารที่มีพื้นเพมาจากบาร์เซโลนา เรือประมงแม้จะมีการปรับปรุงเมืองในละแวกใกล้เคียง ยังคงจอดอยู่บนชายหาดที่ปลายท่าเรือชายฝั่ง ถัดจากโบสถ์ Sant Pere และบนเขื่อนตามขวาง อย่างไรก็ตาม น้ำท่วมทำให้เกิดการทำลายวัสดุและมนุษย์ และการแก้ปัญหาคือการสร้างท่าเทียบเรือของชาวประมงที่ได้รับการเสนอในสาธารณรัฐที่สอง แต่ยังสร้างไม่เสร็จจนถึงปี 2485 การสร้างตลาดนี้สร้างขึ้นตั้งแต่ปี 2489 และโรงเรียนแห่งแรกๆ

อย่างไรก็ตาม พื้นที่ใกล้เคียงเริ่มลดจำนวนประชากรลงระหว่างปี 2508 ถึง 2513 เมื่อสถาบันทางสังคมของกองทัพเรือสร้างที่อยู่อาศัยสำหรับชาวประมงนอกพื้นที่ใกล้เคียงซึ่งมีความสง่างามมากกว่าเมื่อก่อน อันเป็นความจริงที่ว่า อาคารบางหลังว่างเปล่าและทรุดโทรมในเวลาอันสั้น ต่อมาในช่วงกลางทศวรรษ 1980 มีการเปิดตัวการเคลื่อนไหวในละแวกใกล้เคียง Salvem el Serrallo ซึ่งต้องการปรับปรุงพื้นที่ใกล้เคียงและขอการมีส่วนร่วมของท่าเรือตาร์ราโกนาและสภาเทศบาลเมือง ในไม่ช้า ในปี 1986 มาตรการชุดหนึ่งก็ได้เกิดขึ้นโดยมีจุดประสงค์เพื่อหยุดความเสื่อมโทรมของย่านนี้ ด้วยศูนย์กลางที่รวมกันเป็นหนึ่งเดียวของโบสถ์ Sant Pere เหล่านี้เป็นปีที่มีการฟื้นฟูวัฒนธรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากตำบล (Els pastorets, La passió del Serrallo) และจากแรงผลักดันไปสู่เทศกาลตามประเพณี เช่น เทศกาล Sant Pere หรือ del Carmen

ด้วยเหตุนี้ Serrallo จึงเป็นย่านที่คึกคักและเป็นสัญลักษณ์มากที่สุดแห่งหนึ่ง มากเสียจนสภาเมืองตาราโกนาได้เสนอให้ส่งเสริมเป็นสถานที่ท่องเที่ยวแล้ว

พื้นที่ใกล้เคียงทางทะเลมีสมาคมต่างๆ มากมาย ซึ่งหลายแห่งมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในกิจกรรมที่มีลักษณะรื่นเริง วัฒนธรรม และศาสนาในเมืองตาราโกนา และสถานที่อื่นๆ:

• Gremi de Marejants (ข้อความอีสเตอร์สองตอนและกลองทิมปานีสามวง, 1713)
• La Presa de Jesús (Easter Pass and timpani band, 1955)
• Agrupação Coral del Serrallo (นักร้องประสานเสียง, 1970)
• Chiquets del Serrallo (กลุ่ม castella, 1988)
• Gegants del Serrallo (giant gang and grallera, 1990)
• Diables Voramar และ Víbria de Tarragona (แก๊งปีศาจและสัตว์ร้ายแห่งไฟ 1990 และ 1993 ตามลำดับ)

สำหรับเทศกาลของเพื่อนบ้านต้องบอกว่าพวกเขามีสอง , ในวันที่ 29 มิถุนายน Sant Pere (ผู้อุปถัมภ์ของไตรมาสกะลาสี) และในวันที่ 16 กรกฎาคม Virgin of Carmel (ผู้อุปถัมภ์ของ Serrallo)

ในส่วนของผ้าเชิงพาณิชย์นั้นเป็นพื้นที่ที่เราสามารถหาร้านอาหารที่เกี่ยวข้องกับโลกแห่งท้องทะเลได้มากขึ้น ส่วนที่เหลือเป็นธุรกิจขนาดเล็กในละแวกใกล้เคียงที่ได้รับประโยชน์จากชีวิตที่พัฒนาขึ้นที่นั่นไม่ใช่ย่านที่อยู่อาศัยที่เรียบง่ายแม้จะอยู่ห่างจากศูนย์กลาง