ถ้ำจีตา (อาหรับ: مغارة جعيتا) เป็นระบบถ้ำหินปูนหินปูนแบบคาร์สติกสองถ้ำที่แยกจากกัน แต่เชื่อมถึงกัน ความยาวโดยรวมเกือบ 9 กิโลเมตร (5.6 ไมล์) ถ้ำเหล่านี้ตั้งอยู่ในหุบเขา Nahr al-Kalb ภายในเมือง Jeita ห่างจากเบรุตเมืองหลวงของเลบานอนไปทางเหนือ 18 กิโลเมตร (11 ไมล์) แม้จะเคยอาศัยอยู่ในยุคก่อนประวัติศาสตร์ แต่ถ้ำด้านล่างก็ยังไม่ถูกค้นพบอีกครั้งจนกระทั่งปี 1836 โดยสาธุคุณวิลเลียม ทอมสัน; สามารถเยี่ยมชมได้ทางเรือเท่านั้นเนื่องจากเป็นช่องทางของแม่น้ำใต้ดินที่ให้น้ำดื่มสะอาดแก่ชาวเลบานอนมากกว่าล้านคน

ในปี พ.ศ. 2501 นักสำรวจถ้ำชาวเลบานอนได้ค้นพบแกลเลอรีชั้นบนที่สูงกว่าถ้ำด้านล่าง 60 เมตร (200 ฟุต) ซึ่งมีอุโมงค์ทางเข้าและทางเดินหลายทางเพื่อให้นักท่องเที่ยวเข้าถึงได้อย่างปลอดภัยโดยไม่รบกวนภูมิทัศน์ทางธรรมชาติ หอศิลป์ด้านบนเป็นที่ตั้งของหินงอกหินย้อยที่ใหญ่ที่สุดในโลก แกลเลอรีประกอบด้วยห้องต่างๆ จำนวนมาก โดยห้องที่ใหญ่ที่สุดมียอดสูงสุดที่ความสูง 12 เมตร (39 ฟุต)

นอกจากจะเป็นสัญลักษณ์ประจำชาติเลบานอนและเป็นสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมแล้ว ถ้ำ Jeita ยังมีบทบาทเป็น บทบาททางสังคม เศรษฐกิจ และวัฒนธรรมที่สำคัญของประเทศ เป็นหนึ่งในผู้เข้ารอบ 14 อันดับแรกในการแข่งขัน New 7 Wonders of Nature