พระราชวังโนร์พูลิงกา (ทิเบต: ནོར་བུ་གླིང་ཀ་, ไวลี: Nor-bu-gling-ka, พินอินทิเบต: norpulingga, จีนตัวย่อ: 罗布林卡; จีนตัวเต็ม: 羅布林卡, หลัวปู้หลินข่า; หมายถึง "สวนแห่งสมบัติ") หรือ พระราชวังฤดูร้อนโนร์พูลิงกา เป็นพระราชวังล้อมรอบไปด้วยอุทยานขนาดใหญ่ ตั้งอยู่ในลาซา เขตปกครองตนเองทิเบต เป็นสิ่งก่อสร้างหนึ่งในกลุ่มโบราณสถานพระราชวังโปตาลา ซึ่งได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกในปี ค.ศ. 2001 (พ.ศ. 2544) พระราชวังโนร์พูลิงกาสร้างขึ้นในช่วงปี ค.ศ. 1755 แล้วเสร็จในปี ค.ศ. 1783 โดยผู้ตรวจราชการที่ราชสำนักชิงส่งมาประจำทิเบต สร้างถวายองค์ทะไลลามะองค์ที่ 7 แกซัง กยาโช พระราชวังแห่งนี้ตั้งอยู่ห่างจากพระราชวังโปตาลาไปทางทิศตะวันตกประมาณ 2 กิโลเมตร มีอาณาบริเวณกว้างขวางถึง 3.6 ตารางกิโลเมตร ซึ่งเป็นพื้นที่สวนป่าอันร่มรื่นถึง 3.4 ตารางกิโลเมตร จนได้รับการเรียกขานว่าเป็นแหล่งออกซิเจนแห่งที่ราบสูง ในขณะพื้นที่ส่วนที่เหลือเป็นกลุ่มอาคารพระราชวัง ซึ่งมีอาคารรวม 374 ห้อง

จุดเด่นที่ผู้มาเยือนรู้จักพระราชวังฤดูร้อนแห่งนี้ดีคือ "ตำหนักคัมซัม ซินอน" (Khamsam Zilnon) สร้างโดยทะไลลามะองค์ที่ 8 ใช้สำหรับเป็นที่ชมการแสดงอุปรากร นอกจากนี้ท่านยังให้สร้างลานแสดงธรรม พร้อมทั้งให้ขุดลอกสระน้ำเป็นบึงใหญ่ พร้อมสร้างวังกลางบึง (Tsokyii Phodrang) และสะพานเชื่อม ขึ้นทั้งสองด้าน จนเป็นอีกหนึ่งทัศนียภาพอันงดงามของพระราชวังโนร์พูลิงกา