The Ponte Vecchio ("Old Bridge" การออกเสียงภาษาอิตาลี: [ˈponte ˈvɛkkjo]) เป็นสะพานโค้งปล้องปล้องหินยุคกลางที่ทอดยาวข้ามแม่น้ำอาร์โน ในเมืองฟลอเรนซ์ ประเทศอิตาลี สะพานแห่งเดียวในฟลอเรนซ์รอดพ้นจากการทำลายล้างในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง โดยขึ้นชื่อเรื่องร้านค้าที่สร้างขึ้นตามสะพาน การสร้างร้านค้าบนสะพานดังกล่าวเคยเป็นแนวทางปฏิบัติทั่วไป คนขายเนื้อ คนฟอกหนัง และเกษตรกรเริ่มเข้ายึดร้านค้า ปัจจุบันผู้เช่าเป็นผู้ค้าอัญมณี พ่อค้างานศิลปะ และผู้ขายของที่ระลึก สะพานสองแห่งที่อยู่ใกล้เคียงของ Ponte Vecchio คือสะพาน Ponte Santa Trinita และสะพาน Ponte alle Grazie

สะพานเชื่อมต่อผ่าน Por Santa Maria (Lungarno degli Acciaiuoli และ Lungarno degli Archibusieri) ไปยังทาง de 'Guicciardini (Borgo San Jacopo และ via de' Bardi)

สะพานที่เชื่อมไปยัง Carraia เป็นสะพานที่เก่าแก่ที่สุดของฟลอเรนซ์ จากนั้นจึงเรียกสะพานนี้ว่า "Ponte Nuovo" ซึ่งตรงกันข้ามกับ pons Vetus นอกเหนือจากคุณค่าทางประวัติศาสตร์ สะพานเมื่อเวลาผ่านไปมีบทบาทสำคัญในระบบถนนในเมือง เริ่มจากเมื่อเชื่อมต่อ Roman Florentia กับ Via Cassia Nuova ซึ่งได้รับมอบหมายจากจักรพรรดิ Hadrian ในปี ค.ศ. 123

ในยุคปัจจุบัน แม้ว่าสะพานจะถูกปิดไม่ให้มีการสัญจรทางรถยนต์ แต่สะพานก็ยังถูกข้ามโดยทางคนเดินจำนวนมากซึ่งเกิดจากความอื้อฉาวของสถานที่เองและด้วยข้อเท็จจริงที่ว่ามันเชื่อมโยงสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจบน สองฝั่งแม่น้ำ: piazza del Duomo, piazza della Signoria ด้านหนึ่งกับพื้นที่ Palazzo Pitti และ Santo Spirito ใน Oltrarno

สะพานนี้อยู่ในรายชื่อที่ร่างขึ้นในปี 1901 โดยกรมโบราณวัตถุและวิจิตรศิลป์ โดยเป็นอาคารขนาดใหญ่ที่ถือว่าเป็นมรดกทางศิลปะของชาติ