ปอร์โตเบโล (สเปนสมัยใหม่: "Puerto Bello" ("ท่าเรือที่สวยงาม") ตามประวัติศาสตร์ในภาษาโปรตุเกส: ปอร์โต เบโล) เป็นท่าเรือประวัติศาสตร์และคอร์เรจิเมียนโตในเขตปอร์โตเบโล จังหวัดโคลอน ประเทศปานามา อเมริกากลาง มีประชากร 4,559 คนในปี พ.ศ. 2553 ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของคอคอดปานามา ห่างจากท่าเรือโคลอนในปัจจุบันไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ 32 กม. (20 ไมล์) ปัจจุบันอยู่ที่ปากทางเข้ามหาสมุทรแอตแลนติก คลองปานามา. มันทำหน้าที่เป็นที่นั่งของเขต Portobelo ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1597 ในช่วงเวลาของจักรวรรดิสเปนเนื่องจากมีท่าเรือลึกตามธรรมชาติ โดยทำหน้าที่เป็นท่าเรือหนึ่งในสองท่าเรือ (ร่วมกับเมืองเวรากรูซไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ 2,066 กม. (1,284 ไมล์) ซึ่งสมบัติของสเปนถูกส่งมาจากเหมืองในเปรู (ผ่านทางปานามาซิตี้ทางฝั่งแปซิฟิกของคอคอดและทางบกถึงปอร์โตเบโล) กลับไปยังสเปน เมืองนี้ถูกยึดครองโดยไพร่พลและโจรสลัดชาวอังกฤษหลายครั้ง ส่งผลให้กองทัพเรืออังกฤษสามารถล้อมเมืองได้สำเร็จในปี ค.ศ. 1739 ระหว่างสงครามหูของเจนกิน

เศรษฐกิจของประเทศได้รับแรงหนุนสำคัญในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ระหว่างการก่อสร้างคลองปานามา ในปีพ.ศ. 2523 ยูเนสโกได้กำหนดให้ซากปรักหักพังของป้อมปราการอาณานิคมของสเปนพร้อมกับป้อมซานลอเรนโซที่อยู่ใกล้เคียงเป็นมรดกโลกชื่อ "ป้อมปราการบนฝั่งแคริบเบียนของปานามา: ปอร์โตเบลโล-ซานลอเรนโซ"