ראש השנה ( Rosh Hashanah )

Rosh HaShanah (ฮีบรู: רֹאשׁ הַשָּׁנָה, Rōʾš hašŠānā, lit. "head of the year") Hebrew [ˈʁoːʃ haʃːˈaːˈnaː] เป็นวันขึ้นปีใหม่ของชาวยิว ชื่อในพระคัมภีร์สำหรับวันหยุดนี้คือ Yom Teruah (יוֹם תְּרוּעָה, Yōm Tərūʿā), Hebrew [ˈˈjoːm teʁuːˈʔaːh] ตามตัวอักษรว่า "วัน จากการตะโกนหรือระเบิด” เป็นวันศักดิ์สิทธิ์ครั้งแรกของชาวยิว (יָמִים נוֹרָאִים, Yāmīm Nōrāʾīm; "Days of Awe") Hebrew [jaːˈmiːm noːʁaːˈʔiːm] ตามที่ระบุโดย เลวีนิติ 23:23–25 ที่เกิดขึ้นในช่วงปลายฤดูร้อน/ต้นฤดูใบไม้ร่วงของซีกโลกเหนือ Rosh Hashanah เริ่มต้นช่วงเวลาแห่งการสำนึกผิดเป็นเวลาสิบวันซึ่งสิ้นสุดลงใน Yom Kippur เช่นเดียวกับการเริ่มต้นวัฏจักรของเทศกาลทางศาสนาในฤดูใบไม้ร่วงที่วิ่งผ่าน Sukkot และสิ้นสุดใน Shemini Atzeret

Rosh Hashanah เป็นการถือปฏิบัติและการเฉลิมฉลองสองวันที่เริ่มต้นในวันแรกของ Tishrei ซึ่งเป็นเดือนที่เจ็ดของปีทางศาสนา ตรงกันข้ามกับวันขึ้นปีใหม่ทางจันทรคติของนักบวชในวันแรกของเดือนไนซาน ซึ่งเป็นเดือนปัสกาในฤดูใบไม้ผลิซึ่งเป็นเครื่องหมายการอพยพของอิสราเอลออกจากอียิปต์ Rosh Hashanah เป็นจุดเริ่มต้นของปีพลเรือนตามคำสอนของศาสนายิวและเป็นประเพณี วันครบรอบการกำเนิดของอาดัมและเอวา ชายและหญิงคู่แรกตามพระคัมภีร์ฮีบรู รวมถึงการริเริ่มบทบาทของมนุษยชาติในโลกของพระเจ้า

ธรรมเนียม Rosh Hashanah รวมถึงการเป่าโชฟาร์ (เขาแกะตัวผู้ที่ทำความสะอาดแล้ว) ตามที่กำหนดไว้ในโตราห์ ตามคำสั่งของพระคัมภีร์ฮีบรูให้ "ส่งเสียง" ใน ยม เทรูอาห์

ผม>. ธรรมเนียมปฏิบัติของชาวรับบีรวมถึงการเข้าร่วมพิธีในโบสถ์และสวดบทพิเศษเกี่ยวกับเทชูวา รวมถึงการเพลิดเพลินกับอาหารตามเทศกาล การรับประทานอาหารที่เป็นสัญลักษณ์ในปัจจุบันได้กลายเป็นประเพณีไปแล้ว เช่น แอปเปิ้ลจุ่มน้ำผึ้ง โดยหวังว่าจะทำให้เกิดปีใหม่อันแสนหวาน