Hababah (Arapça: حبابة; öldü 724), bir jarya köle şarkıcısıydı ve Halife II. Yezid'in şairi.

Hababah, Halife II. Yezid'in haremine cariye olarak getirilen bir köleydi. Onu bir şarkıcı ve şair olarak eğlendirdi. Yezid ona o kadar aşık oldu ki, onun şarkı söylemesi ve şiiriyle hipnotize edilmiş olarak tanımlandı.

Tarihler şöyle der:

'Bir gün Hababa şarkı söylerken Yezid öyle büyük bir zevk aldı ki, "Uçup gitmek istiyorum!" diye patladı.

Hababa ona dedi ki: "Ey Müminlerin Emiri, sen ümmeti ve bizi bırakırsan, bize kim bakacak?"

Nar taneleri arasında boğularak öldü, (başka bir rivayete göre Halife tarafından kendisine atılan üzümdür) bir bahçede piknik yaparken. Yezid başlangıçta onu gömmeyi reddetti ve ölümünden o kadar etkilendi ki bir hafta boyunca kimseyi görmeyi reddetti. Görevlerini ihmal etti ve çok geçmeden öldü. Yezid'in düşmanları için ona olan büyük sevgisi ve ölümünden duyduğu üzüntü, adının rehabilite edilmeden yüzyıllar önce itibarsızlaşmasına neden oldu ve devlet işlerini ihmal etmesi Hababah'ın Tanrı'nın düşmanı olarak görülmesine neden oldu.