Si Thep Tarihi Parkı (Tay dili: อุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ), Tayland'ın Phetchabun eyaletindeki bir arkeolojik sit alanıdır. MS üçüncü yüzyıldan beşinci yüzyıla kadar on üçüncü yüzyıla kadar yerleşim yeri olan antik Si Thep şehrini kapsıyor; tarih öncesi dönemin sonlarından Dvaravati'ye ve Khmer İmparatorluğu'nun altın çağına kadar uzanan kültürel dönemleri kapsıyor. . Si Thep, ilk milenyumda orta Tayland'ın ovalarında ortaya çıkan bilinen en büyük şehir devletlerinden biriydi, ancak Tay dili konuşulan Sukhothai ve daha sonra Ayutthaya şehirlerinin Chao Phraya'da yeni güç merkezleri olarak ortaya çıktığı dönemde terk edildi. Nehir havzası.

Bu alan, 1904 yılında Prens Damrong Rajanubhab'ın yaptığı araştırmaların ardından modern arkeolojinin dikkatini çekti ve 1935 yılında antik bir anıt olarak listelendi. Güzel Sanatlar Bölümü, bölgede sürekli çalışma ve kazılar üstlendi. arkeologlar Prens Subhadradis Diskul, H. G. Quaritch Wales ve Jean Boisselier tarafından da incelenen alan.

Yerde bulunan tarihi kanıtlara göre Si Thep muhtemelen Dvaravati mandalalarının merkeziydi. Kraliyet evlilikleri nedeniyle, Mun Nehri havzasındaki Dong Phaya Yen Dağları'nın karşı tarafında doğuda yer alan komşu eyalet Canasapura'nın başkenti Sema'nın kardeş şehri olarak da kabul ediliyordu.

Si Thep 1984 yılında tarihi park olarak listelenmiş ve 2019 yılında Tayland tarafından geçici UNESCO Dünya Mirası Alanı olarak önerilmişti. 19 Eylül 2023'te Si Thep Antik Kenti ve Bağlantılı Dvaravati olarak Dünya Mirası Listesi'ne kaydedildi. Anıtlar. Bu, Tayland'ın 1992'deki Ban Chiang'dan bu yana ilk başarılı kültürel Dünya Mirası Alanı adaylığıdır.