Γκουράλοι
Context of Γκουράλοι
Οι Γκουράλοι ή Γκοράλοι (πολωνικά: Górale, γκουραλική διάλεκτος: Górole, σλοβακικά: Gorali, τσιεσινικά σιλεσικά: Gorole, ρουμανικά: Gorali, που σημαίνει «Ορεσίβιοι») είναι ιθαγενής εθνογραφική ή εθνοτική ομάδα, η οποία απαντάται κυρίως στην παραδοσιακή τους περιοχή της νότιας Πολωνίας, της βόρειας Σλοβακίας και στην περιοχή Σιλεσία του Τσιέσιν στην Τσεχία, όπου είναι γνωστοί ως Σιλέσιοι Γκουράλοι. Υπάρχει επίσης μια σημαντική διασπορά Γκουράλων στην περιοχή Βουκοβίνα στη δυτική Ουκρανία και στη βόρεια Ρουμανία, καθώς και στο Σικάγο, την έδρα της Συμμαχίας των Πολωνών Ορεσίβιων της Βόρειας Αμερικής.
More about Γκουράλοι
Τον 13ο αιώνα, οι Βλάχοι βοσκοί μετανάστευσαν στα Δυτικά Καρπάθια όρη, μετακινούμενοι σταδιακά βορειοδυτικά από τα Βαλκάνια και εγκαταστάθηκαν σε πολωνικά εδάφη εκεί.[1] Τον 16ο και 17ο αιώνα, οι Γκουράλοι εποίκησαν τους ποταμούς Κισούτσα και Οράβα και μέρος του βόρειου Σπις στη Σλοβακία,[2] που εκείνη την εποχή ήταν μέρος του Βασιλείου της Ουγγαρίας.[3][4][5][6] Τον 19ο αιώνα, μεταξύ 1803-1819, οι Γκουράλοι μετανάστευσαν στη Βουκοβίνα.[7]
Το 1651, οι Γκουράλοι και η τοπική αγροτιά του Ποντχάλε επαναστάτησαν ενάντια στους Πολωνούς ευγενείς (σλάχτα) σε αυτό που έγινε η Εξέγερση του Κόστκα Ναπιέρσκι, με επικεφαλής τον τυχοδιώκτη και αξιωματικό του πολωνικού στρατού, Αλεξάντερ Κόστκα Ναπιέρσκι. Παρήχθη μια ταινία για την εξέγερση (Podhale w ogniu) το 1956 και διανεμήθηκε σε πολλές γλώσσες στο Ανατολικό Μπλοκ.[8][9][10] Μια δεύτερη αγροτική εξέγερση στο Ποντχάλε σημειώθηκε το 1669, όταν οι Γκουράλοι και οι ντόπιοι αγρότες επαναστάτησαν ενάντια στους υψηλούς φόρους και την καταπιεστική εξουσία που τους επιβλήθηκε από τους ευγενείς. Η πρώτη πολωνική εθνική όπερα, με τίτλο Krakowiacy i Górale (Κρακοβιανοί και Γκουράλοι) σε σύνθεση του Βόιτσεχ Μπογκουσουάφσκι έκανε πρεμιέρα το 1794.[11]
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η ναζιστική Γερμανία προσπάθησε να γερμανοποιήσει τους Γκουράλους και να τους συμπεριλάβει στα σχέδια επανεγκατάστασης.[12] Σύμφωνα με τους ναζιστικούς φυλετικούς νόμους, η πλειονότητα του πληθυσμού της Πολωνίας και των μειονοτήτων της θεωρούνταν «ανεπιθύμητες» και υπόκεινταν σε ειδικούς νόμους, καταναγκαστική εργασία και αστυνομικούς νόμους.[13] Ωστόσο, οι Ναζί θεωρητικοί φυλής θεωρούσαν τον πληθυσμό των 27.000 ισχυρών Γκουράλων ως ξεχωριστή εθνοτική ομάδα από τους Πολωνούς.[14] Τους δόθηκε η ονομασία Goralenvolk (Γκοράλενφολκ), θεωρήθηκαν μέρος της «Μείζονος Γερμανικής Φυλής» και τους δόθηκε ξεχωριστή (ηπιότερη) μεταχείριση από άλλους Πολωνούς.[15][16]
...Διαβάστε περισσότεραRead lessΤον 13ο αιώνα, οι Βλάχοι βοσκοί μετανάστευσαν στα Δυτικά Καρπάθια όρη, μετακινούμενοι σταδιακά βορειοδυτικά από τα Βαλκάνια και εγκαταστάθηκαν σε πολωνικά εδάφη εκεί.[1] Τον 16ο και 17ο αιώνα, οι Γκουράλοι εποίκησαν τους ποταμούς Κισούτσα και Οράβα και μέρος του βόρειου Σπις στη Σλοβακία,[2] που εκείνη την εποχή ήταν μέρος του Βασιλείου της Ουγγαρίας.[3][4][5][6] Τον 19ο αιώνα, μεταξύ 1803-1819, οι Γκουράλοι μετανάστευσαν στη Βουκοβίνα.[7]
Το 1651, οι Γκουράλοι και η τοπική αγροτιά του Ποντχάλε επαναστάτησαν ενάντια στους Πολωνούς ευγενείς (σλάχτα) σε αυτό που έγινε η Εξέγερση του Κόστκα Ναπιέρσκι, με επικεφαλής τον τυχοδιώκτη και αξιωματικό του πολωνικού στρατού, Αλεξάντερ Κόστκα Ναπιέρσκι. Παρήχθη μια ταινία για την εξέγερση (Podhale w ogniu) το 1956 και διανεμήθηκε σε πολλές γλώσσες στο Ανατολικό Μπλοκ.[8][9][10] Μια δεύτερη αγροτική εξέγερση στο Ποντχάλε σημειώθηκε το 1669, όταν οι Γκουράλοι και οι ντόπιοι αγρότες επαναστάτησαν ενάντια στους υψηλούς φόρους και την καταπιεστική εξουσία που τους επιβλήθηκε από τους ευγενείς. Η πρώτη πολωνική εθνική όπερα, με τίτλο Krakowiacy i Górale (Κρακοβιανοί και Γκουράλοι) σε σύνθεση του Βόιτσεχ Μπογκουσουάφσκι έκανε πρεμιέρα το 1794.[11]
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η ναζιστική Γερμανία προσπάθησε να γερμανοποιήσει τους Γκουράλους και να τους συμπεριλάβει στα σχέδια επανεγκατάστασης.[12] Σύμφωνα με τους ναζιστικούς φυλετικούς νόμους, η πλειονότητα του πληθυσμού της Πολωνίας και των μειονοτήτων της θεωρούνταν «ανεπιθύμητες» και υπόκεινταν σε ειδικούς νόμους, καταναγκαστική εργασία και αστυνομικούς νόμους.[13] Ωστόσο, οι Ναζί θεωρητικοί φυλής θεωρούσαν τον πληθυσμό των 27.000 ισχυρών Γκουράλων ως ξεχωριστή εθνοτική ομάδα από τους Πολωνούς.[14] Τους δόθηκε η ονομασία Goralenvolk (Γκοράλενφολκ), θεωρήθηκαν μέρος της «Μείζονος Γερμανικής Φυλής» και τους δόθηκε ξεχωριστή (ηπιότερη) μεταχείριση από άλλους Πολωνούς.[15][16]
↑ «Skąd pochodzą górale? Inwazja Wołochów zmieniła historię polskich gór». Nasza Historia. 23 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2022. W XIII w. na ziemiach polskich zaczęli się pojawiać Wołosi, osadnicy z Bałkanów, którym udało się ujarzmić Karpaty i wprowadzić tu gospodarkę pasterską. ↑ Denes Loczy· Miloš Stankoviansky (3 Ιανουαρίου 2012). Recent Landform Evolution: The Carpatho-Balkan-Dinaric Region. Springer Science & Business Media. σελίδες 149ff. ISBN 978-94-007-2447-1. ↑ Karoly Kocsis· Eszter Kocsisne Hodosi (1 Απριλίου 2001). Ethnic Geography of the Hungarian Minorities in the Carpathian Basin. Simon Publications LLC. σελίδες 45–46. ISBN 978-1-931313-75-9. ↑ Redakcja (23 Νοεμβρίου 2017). «Skąd pochodzą górale? Inwazja Wołochów zmieniła historię polskich gór». Nasza Historia (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2022. ↑ «Górole Historia». www.nowebystre.pl. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2022. ↑ «Górale Podhalańscy - Etnozagroda». www.etnozagroda.pl. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2022. ↑ Halina Karaś. «2.6. Gwary polskie za granicą». ↑ «Nieznane polskie powstania». Rzeczpospolita (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2022. ↑ Drożdż, Mateusz (21 Ιουλίου 2020). «Aleksander Kostka-Napierski. Chłopski bohater czy zdrajca?». Hrabia Tytus – Twój przewodnik po historii (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2022. ↑ «Zdrajca, buntownik czy bohater? Wielkie ambicje i straszny koniec Aleksandra Kostki-Napierskiego». Do Rzeczy (στα Πολωνικά). 18 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2022. ↑ Wolff, Larry (9 Ιανουαρίου 2012). The Idea of Galicia; History and Fantasy in Habsburg Political Culture. Stanford University Press. σελ. 57. ISBN 978-0-8047-7429-1. ↑ Martyn Housden (4 Ιανουαρίου 2002). Hitler: Study of a Revolutionary?. Routledge. σελίδες 138–. ISBN 978-1-134-71369-1. ↑ Diemut Majer (2003). "Non-Germans" Under the Third Reich: The Nazi Judicial and Administrative System in Germany and Occupied Eastern Europe with Special Regard to Occupied Poland, 1939-1945. JHU Press. σελίδες 533ff. ISBN 978-0-8018-6493-3. ↑ Mark Levene (Δεκεμβρίου 2013). Annihilation. II: The European Rimlands 1939–1953. OUP Oxford. σελίδες 45ff. ISBN 978-0-19-968304-8. ↑ «Pod Giewontem. Losy mieszkancow Podhala 1939-1956». Podhalański Portal Informacyjny Podhale24.pl. 12 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2012. ↑ «Historia rodziny Apostołów». Lista świadków historii (στα Πολωνικά). Stowarzyszenie Auschwitz Memento. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2012.
